پیاده روی برای تنگی کانال نخاع

یکی از روش‌های بهبود تنگی کانال نخاع راه رفتن در آب و پیاده‌روی است. راه رفتن در آب و پیاده روی برای تنگی کانال نخاع از آن جهت مفید است که منجر به تقویت عضلات کمر شده و با حفظ و یا افزایش انعطاف پذیری در ستون فقرات و کاهش فشار وارده روی کمر، درد را تسکین می‌بخشد.

 

بد نیز بدانیم که پیاده روی برای افرادی که به تنگی کانال نخاع مبتلا هستند و یا هر گونه مشکل مرتبط دارند باید پس از بررسی پزشک متخصص و با صلاحدید وی انجام شود. چرا که گاهی پیش از توصیه به ورزش و پیاده‌روی گاهی نیاز به انجام مداخلاتی است و ورزش به عنوان ممکل یا مرحله‌ بازتوانی توصیه خواهد شد.

 

همانقدر که انجام پیاده روی برای تنگی کانال نخاع مفید است، پیاده روی طولانی مدت می‌تواند مضر باشد و منجر به تشدید علائم شود. از جمله مضرات عدم درمان این عارضه می‌توان به عدم کنترل روده یا مثانه، بی‌حسی فزاینده پاها، داخل ران‌ها و پشت پا و ضعف پا اشاره کرد. مجموعه فوق تخصصی ما با گروهی از پزشکان متخصص آماده کمک به بیماران مبتلا به تنگی کانال نخاع می‌باشد.

 

آیا پیاده روی برای تنگی کانال نخاع فعالیت مفیدی محسوب می‌شود ؟

پیاده روی در سطحی صاف و فاقد شیب برای افرادی که با مشکلات مرتبط با ستون فقرات دست و پنجه نرم می‌کنند به عنوان یک درمان مکمل و مرحله‌ای از بازتوانی فرد رویکردی مفید خواهد بود. این ورزش علاوه بر نقش تکمیلی خود در مداخلات درمانی و بازتوانی به لحاظ روانی نیز می‌تواند مفید باشد. پیاده روی برای تنگی کانال نخاع تمرین و فعالیت مفیدی محسوب می‌شود.

 

اثر مخرب پیاده‌ روی بر تنگی کانال نخاع محدود است و علت آن کنترل فرد روی سرعت و طول قدم‌های خود می‌باشد. بهترین حالت پیاده روی روزانه به مدت حداقل 30 دقیقه می‌باشد. برای بهبود تنگی کانال نخاع پیاده روی را می‌توان در فضای آزاد و یا حتی روی تردمیل انجام داد.

 

با این حال، چنانچه پیاده روی منجر به پدیداری علائم شد، نوع متفاوتی از ورزش را انتخاب کنید و با پزشک خود در خصوص تمرینات حرکتی جایگزین مشورت کنید.

 

چنانچه قادرید بدون بروز علائم پیاده روی کنید، انجام آن را در برنامه معمول روزانه خود بگنجانید. برخی روش‌های برای انجام پیاده روی بیشتر شامل موارد ذیل است:

• بیرون بردن و گرداندن خانواده

• پارک خودرو به فاصله چند بلوک از مقصد و طی مسیر با پیاده روی

• رفتن و انجام کارهای کوچک با پای پیاده

 

مزایای پیاده روی برای تنگی کانال نخاع چیست؟

پیاده روی به کشش و تقویت عضلات کمک می‌کند در حالی که به ستون فقرات فشار نمی‌آورد.

هر نوع ورزش از جمله پیاده روی برای سلامت ستون فقرات مهم است.

به عنوان بخشی از استراتژی مدیریت تنگی کانال نخاع، نقش پیاده روی برای تنگی کانال نخاع :

• تقویت عضلات کمر و بافت همبند

• تقویت عضلات ناحیه مرکزی بدن به عنوان پشتیبان ستون فقرات

• افزایش اکسیژن رسانی و مواد مغذی به بافت‌ها از طریق جریان خون

• کاهش التهاب به دلیل بهبود گردش خون

• حفظ و یا افزایش انعطاف پذیری ستون فقرات

• بهبود دامنه حرکات

 

ارتباط تنگی کانال نخاع و نگرانی‌های مربوط به راه رفتن

ناحیه کمر جایی است که نخاع به مجموعه‌ای از اعصاب ختم می‌شود که شبیه دم اسب به نظر می‌رسند. این اعصاب مسئول ارسال پیام و دریافت آن از ناحیه لگن و پاهای فرد هستند.

 

تنگی کانال نخاع منجر به قطع این پیام‌ها می‌شود و امکان ارسال و دریافت پیام برای اندام‌ها وجود نخواهد داشت. در نتیجه، تنگی ستون فقرات کمری می‌تواند باعث مشکلاتی در راه رفتن فرد شود.

 

در صورت داشتن درد شدید و مشکل در ایستادن سریعاً با پزشک متخصص خود تماس بگیرید. در چنین شرایطی ممکن است فرد به سندرم دم اسب مبتلا شده باشد. این بیماری منجر به اعمال فشار مضاعف روی اعصاب پایین نخاع می‌شود. در صورت عدم درمان، این سندرم می‌تواند باعث آسیب دائمی عصب شود.

 

علائم سندرم دم عبارتند از:

• اختلال یا از دست دادن عملکرد مثانه یا روده

• بی حسی در بخش داخلی ران، پشت پاها، ناحیه تناسلی یا ناحیه مقعدی

• درد یا ضعف شدید در پاها و دشواری در ایستادن

نمونه‌هایی از نگرانی‌های مرتبط با راه رفتن در بیماری تنگی کانال نخاع

اگر دچار تنگی کانال نخاع هستید، ممکن است علائم ذیل را هنگام راه رفتن یا ایستادن مشاهده کنید. علائم این معضل می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• فشار پایین کمر هنگام ایستادن

• درد کمر، باسن یا پاها

• بی حسی، گرفتگی یا سوزن سوزن شدن پا

• ضعف عضلانی

• مچ پای ضعیفی که هنگام راه رفتن می‌افتد

 

هنگام خم شدن به جلو، نشستن یا خم شدن، یا حین دوچرخه سواری یا هل دادن سبد خرید، ممکن است از شر این علائم راحت شوید. این به این دلیل است که وضعیت بدنی متمایل به جلو فشار روی اعصاب را کاهش می‌دهد.

 

انجام طولانی مدت پیاده روی برای تنگی کانال نخاع خوب است یا بد؟

باوجود اینکه پیاده روی برای تنگی کانال نخاع از جمله تمرینات ورزشی توصیه شده در سراسر جهان است، با این حال افراد مبتلا باید انجام پیاده روی را در فواصل زمانی کوتاه مدت انجام دهند. توجه به این نکته ضروری است که پیاده روی طولانی می‌تواند به نقاط درگیر ستون فقرات این افراد فشار وارد آورده و منجر به تشدید علائم بیماری در آنها شود. چنانچه انجام هر یک از تمرینات ورزشی باعث ایجاد درد در فرد شود به بیمار توصیه می‌شود که به طور کامل از انجام این تمرینات دست بکشد چرا که اعمال فشار بیشتر به بدن صرفاً منجر به تشدید درد می‌شود و بیمار قادر به انجام سایر تمرینات ورزشی نخواهد بود.

 

میزان اثربخشی پیاده روی در آب برای تنگی کانال نخاع

یکی دیگر از حرکات مفید برای تنگی کانال نخاع پیاده روی و یا راه رفتن داخل آب است. توصیه می شود هر بار حداقل به مدت 30 تا 45 دقیقه داخل آب پیاده‌روی کنید. راه رفتن در آب باید به آرامی صورت گیرد و با حرکت به سمت جلو و عقب انجام شود. افزون بر این بخشی از زمان راه رفتن در آب را به حرکت به سمت طرفین اختصاص دهید و بغل به بغل در آب پیاده روی کنید. آب فشار وزن وارده بر روی کمر را کم کرده و همین امر منجر به تسکین درد در فرد مبتلا می‌شود.

 

برای پیشگیری از تنگی کانال نخاع چه کار‌هایی می‌توان انجام داد؟

از آنجا که تقریباً تمام افراد تا 50 سالگی دچار آرتروز ستون فقرات می‌شوند، بنابراین واقعاً نمی‌توان از تنگی کانال نخاع جلوگیری کرد. با این حال احتمالاً بتوان خطرات را کاهش داد. در اینجا چند روش برای سالم نگه داشتن ستون فقرات ذکر شده است:

به طور منظم ورزش کنید: ورزش با پشتیبانی از ماهیچه‌های کمر منجر به تقویت آنها شده و به انعطاف پذیری ستون فقرات کمک می‌کند. ورزش‌‌های هوازی از جمله شنا، دوچرخه سواری، تمرین با وزنه و پیاده روی برای تنگی کانال نخاع مفید است.

وضعیت بدنی خوب خود را حفظ کنید: بیاموزید که چگونه اشیای سنگین را بدون ترس بلند کنید. افزون بر این، روی تشک‌های سفت بخوابید و صندلی را برای نشستن انتخاب کنید که منحنی‌های طبیعی کمر شما را پشتیبانی کند.

وزن خود را حفظ کنید: اضافه وزن فشار بیشتری به کمر شما وارد می کند و می‌تواند به ایجاد علائم تنگی کانال نخاع کمک کند.

 

چگونه با تنگی کانال نخاع سر کنیم؟

بهترین راه برای کنترل و مدیریت تنگی کانال نخاع آن است که تا آنجا که می‌توانید در مورد بیماری خود بیاموزید، با تیم پزشکی خود همکاری نزدیک داشته و در درمان خود نقش فعالی داشته باشید.

با حفظ وزن سالم، انجام تمرینات بدنی خوب و ورزش منظم، کمرتان را تا حد ممکن سالم نگه دارید.

 

درمان‌های خانگی ساده از جمله استفاده از کیسه یخ، پد گرمایشی، ماساژ یا دوش آب گرم و طولانی می‌توانند به شما کمک کنند. مکمل‌های غذایی گلوکزآمین و کندرویتین به عنوان مکمل‌های غذایی برای آرتروز توصیه شده‌اند، با این حال مطالعات اخیر در خصوص مکمل‌های غذایی ناامید کننده بوده است. از ارائه دهنده مراقبت‌های بهداشتی خود بپرسید که آیا باید استفاده مکمل‌های غذایی را امتحان کنید و در مورد سایر روش‌های درمانی یا دارویی که لازم است مشورت بگیرید.

 

مضرات تنگی کانال نخاع کدام است؟

تنگی کانال نخاع می‌تواند باعث سندرم دم اسب شود که بلافاصله نیاز به مراقبت پزشکی دارد. در صورتی که با علائم زیر مواجه هستید:

• از دست دادن اختیار روده یا مثانه

• بی حسی شدید یا رو افزایش در پاها، داخل ران‌ها یا پشت پاها

• درد و ضعف شدید گسترش یافته به یک یا هر دو پا، دشواری در راه رفتن یا بیرون آمدن از صندلی

روش‌های درمانی رفع تنگی کانال نخاع

• داروهای خوراکی

داروهای ضد التهاب از نوع غیراستروئیدی می‌توانند به التیام التهاب و درد ناشی از تنگی کانال نخاع کمک فراوانی کنند.

• فیزیوتراپی

فیزیوتراپی با کمک به داشتن یک برنامه ورزشی سالم برای کمر منجر به افزایش قدرت و بهبود تعادل، انعطاف‌پذیری و ثبات ستون فقرات می‌شود. تقویت عضلات کمر و شکم منجر به افزایش مقاومت ستون فقرات می‌شود.

• استروئیدهای تزریقی

تزریق داروی کورتیکواستروئیدها در نزدیکی فضای ستون فقرات یا به عبارتی محل ریشه‌های عصب یا محل تلاقی استخوان‌ها، می‌تواند به کاهش التهاب، درد و تحریک کمک کند.

• پروسه کاهش فشار

این کار با انجام یک برش و بواسطه اشعه ایکس و یک ماده که در طول عمل تزریق می‌شود، صورت می‌گیرد. در این روش جراح با ابزارهای خاص بخشی از رباط ضخیم شده را کوتاه کرده و با این امر به آزاد شدن فضای داخل کانال نخاع کمک می‌کند و فشار روی ریشه‌های عصب را می‌کاهد. این کار بدون آسیب به استخوان صورت می‌گیرد.

• روش‌های جراحی

 

گزینه‌های درمان از طریق روش جراحی شامل برداشتن بخشی از استخوان می‌باشد به عبارتی برداشتن بخش استخوانی مفاصل یا دیسک‌هایی که روی کانال نخاع و اعصاب نخاعی تاثیر می‌گذارند. انواع جراحی مرتبط با تنگی کانال نخاع شامل: لامینکتومی، لامینوتومی، لامینوپلاستی، فورامینوتومی،  جراحی فضای خالی بین خارهای مهره‌ای و فیوژن ستون فقرات می‌باشد.

 

لامینکتومی: این روش جراحی برداشتن کل لامینا و گاهی حتی رباط‌ها و خار استخوان جهت رفع فشار است و فضای لازم برای اعصاب نخاع به منظور تسکین علائم ایجاد می‌شود.

 

لامینوتومی: این روش جراحی برداشتن بخشی از لایمنا که بیشترین فشار را وارد می‌کند، جهت رفع علائم محسوب می‌شود.

لامینوپلاستی: در این روش جراحی، تنها بخشی از لایمنا برای ایجاد فضای بیشتر در کانال نخاع برداشته می‌شود و سپس پزشک با کمک پیچ و پلاک یک پل در ناحیه ایجاد می‌کند. (فقط در گردن)

 

فورامینوتومی: این جراحی شامل برداشتن استخوان یا بافت فورامن (حفره‌ای در مهره‌ها که ریشه‌های عصبی را در خود جای می‌دهد) برای ایجاد فضای بیشتر در کانال نخاع است.

جراحی فضای خالی بین خارهای مهره‌ای: خارهای مهره‌ای با امتداد در پشت هر مهره قرار دارند. در این روش با کنار زدن خارها می‌توان مهره‌ها را از هم جدا کرد و فضای بیشتری برای اعصاب ایجاد نمود.

 

فیوژن ستون فقرات: در روش فیوژن ستون فقرات دو مهره را به طور دائمی به هم متصل می‌کنند. برای این کار ابتدا روش لامینکتومی انجام می‌شود و سپس با برداشتن استخوان پلی بین دو مهره ایجاد می‌شود تا رشد استخوان جدید تحریک شود.

 

در جراحی فیوژن مهره‌های ستون فقرات با کمک پیچ، میله، قلاب یا سیم کنار هم نگه داشته می‌شوند تا بهبود یافته و با هم رشد کنند.  مدت زمان بهبودی شش ماه تا یک سال طول می‌کشد.

و کلام آخر

پیاده روی برای تنگی کانال نخاع ورزشی مفید محسوب می‌شود و ضروری است کلیه افراد مبتلا به این عارضه روزانه به مدت 30 تا 45 دقیقه در سطحی صاف پیاده روی کنند. قابل توجه است پیاده روی در سطوح شیب دار به هیچ وجه توصیه نمی‌شود و در صورت تشدید علائم این بیماران باید فوراً تمرینات را قطع کنند. مرکز فوق تخصصی ما آماده است تا به کلیه بیمارانی که از این عارضه رنج می‌برند در جهت بهبود شرایط کمک کند.