آیا تنگی کانال نخاعی خطرناک است؟ روش‌های درمانی و مراقبتی آن

آیا تنگی کانال نخاعی خطرناک است؟ تنگ‌شدن کانال نخاع بر اثر عوامل مختلفی ایجاد می‌شود، علت این عارضه مواردی همچون ژنتیک، آسیب‌های نخاعی، افزایش وزن، تومورهای بدخیم و خوش‌خیم و… است. از جمله روش‌های درمانی مناسب برای تنگی کانال نخاع می‌توان به فیزیوتراپی، تزریق‌های موضعی، دارودرمانی، جراحی و… اشاره کرد.

گاهی افراد نسبت به درمان این عارضه بی‌تفاوت‌اند و فکر می‌کنند با اصلاح موقتی سبک زندگی خود می‌توانند از شر آن خلاص شوند اما از عوارض خطرناک آن مطلع نیستند. با این وجود، تشخیص علت بیماری و پیدا کردن روش درمانی مناسب نیازمند مراجعه به بهترین فوق‌تخصص تنگی کانال نخاع است زیرا در  صوتی‌که درمان صحیحی صورت نگیرد، مشکلاتی همچون بی‌اختیاری ادرار و مدفوع، بی‌حسی، ناتوانی، مشکلات جنسی و … به وجود می‌آید. در این مقاله قصد داریم به بررسی تنگی کانال نخاعی،  روش‌های پیشگیری و درمان‌های تخصصی آن بپردازیم.

تنگی کانال نخاعی چطور اتفاق می‌افتد؟

نخاع یکی از اجزای مهم دستگاه عصبی مرکزی است که از درون یک کانال عبور می‌کند، هنگامی که این کانال دچار تنگ‌شدگی شود، به‌اصطلاح تنگی مجرای نخاعی رخ‌داده است. این مسئله معمولاً در ناحیه ستون فقرات اتفاق می‌افتد و می‌تواند به مشکلات جدی و حتی خطرناکی منجر شود.

تنگی مجرای نخاعی به دو نوع اصلی اتفاق می‌افتد: نوع اول در اثر رشد ستون فقرات ایجاد می‌شود و نوع دوم به دلیل لغزش دیسک‌ها؛ در هر دو حالت، این مشکل نخاعی دارای عوارض جدی است.

بهتر است بدانید که در تنگی مجرای نخاعی با منشأ رشد ستون فقرات، ترشحات استخوانی افزایش می‌یابند در نتیجه، باعث واردشدن فشار روی نخاع و ریشه‌های عصبی می‌شوند. در این نوع از تنگی نخاع، فرد دارای علائمی مانند درد پشتی، ضعف عضلات، اختلالات حرکتی و ناتوانی است. اگر تنگی کانال در دیسک‌های پایینی ستون فقرات رخ دهد، علاوه بر علائم بالا، فرد مشکلات کمری و پا بیشتری خواهد داشت.

در نوع دوم تنگی کانال که مربوط به لغزش دیسک‌ها است، دیسک‌هایی که دچار لغزش شده‌اند بر نخاع و ریشه‌های عصبی فشار وارد می‌کنند. این فشار باعث درد ناگهانی و شدید در ناحیه فوقانی یا تحتانی می‌شود.

در موارد خطرناک‌تر، تنگی مجرای نخاعی روی ماده نخاعی فشار وارد می‌کند و باعث بروز علائم جدی مثل فلج و اختلالات تنفسی می‌شود. در هر دو حالت، تشخیص دقیق و مراجعه به پزشک بسیار مهم است چراکه در صورت تأخیر در تشخیص و درمان، تنگی مجرای نخاعی می‌تواند به مشکلات جدی‌تری منجر شود.

علائم و نشانه‌های تنگی کانال نخاعی چیست؟

یکی از مواردی که باعث افزایش فشار بر روی نخاع و اعصاب اطراف آن می‌شود، تنگ شدن کانال نخاع است؛ کانال نخاعی به دلایل مختلفی دچار تنگی می‌شود، هرکدام از این علت‌ها، درمان و علائم مخصوص به خود را دارند.. این عارضه علائمی زیادی مثل درد، ضعف عضلانی، اختلالات حسی و مشکلات حرکتی دارد. برخی از علائم و نشانه‌های مهم این عارضه شامل:

• در ناحیه کمر و گاهی در ناحیه سیاتیک ساق پا احساس درد می‌شود، علت درد در این ناحیه وجود فشار بر روی عصب‌های مهره‌ای است.
• احساس سفتی، سنگینی و درد در ناحیه کمر

دردی که به طور معمول از کمر به ساق پا انتقال می‌یابد، با نام درد سیاتیک شناخته می‌شود، معمولاً افرادی که به تنگی مجرای نخاعی شدید دچار می‌شوند درد سیاتیک را تجربه می‌کنند.

• ضعف عضلات ساق پاها نقش مهمی دارد

در برخی موارد، این عارضه علاوه بر صدماتی که به پاها وارد می‌کند، باعث درد ناحیه قفسه سینه (توراکس) نیز شود. معمولاً این افراد پس از انجام فعالیت‌های زیاد یا فواصل طولانی پیاده‌روی، احساس ناتوانی و خستگی می‌کنند.  اکثر افرادی که به این عارضه دچارند، هنگام خم‌شدن به جلو یا پشت درد زیادی را احساس می‌کنند.

• به دلیل اینکه اعصاب نخاعی درون کانال تحت‌فشار قرار می‌گیرند، فرد در کنترل مثانه و روده‌های خود دچار مشکل می‌شود.
• درد ناحیه لگن هنگام بروز این مشکل فرد دچار تغییر در میزان و نحوه راه‌رفتن می‌شود. در برخی موارد، شاهد درد در ناحیه دست‌ها به دلیل فشار حاصل از تنگی کانال بر روی نخاع هستیم.
• تنش عصبی و احساس سوزش در عضلات از دیگر علائم این مشکل است که علت آن، فشار‌های وارده بر عصب است.

چه عللی باعث بروز تنگی کانال نخاعی می‌شوند؟

عوامل زیادی در ایجاد این مشکل نقش دارند که رایج‌ترین دلایل آن از افزایش سن و پیری است.

به‌طور کلی، تنگی کانال با گذر زمان بروز پیدا می‌کند و معمولاً پس از آن مشکلات فراوانی را به وجود می‌آورند .

گاهی برخی از افراد به دلیل عوامل ژنتیکی، بیشتر از دیگران به تنگی مجرای نخاعی دچار می‌شوند؛ این افراد باید از همان ابتدا با دانستن چنین موضوعی، اقدام به فعالیت‌های پیشگیرانه کنند. همان‌طور که می‌دانید نخاع، درون کانالی ساخته شده از دیسک‌ها قرار گرفته است؛ زمانی که این دیسک‌ها دچار فرسایش و شکستگی شوند، احتمال بروز تنگی مجرای نخاعی وجود دارد.

یکی از علل بروز این مشکل بیماری‌های پیشین است مثلاً، برخی بیماری‌های التهابی مانند آرتریت روماتوئید، نیز می‌توانند عاملی برای ایجاد التهاب و تنگی مجرای نخاعی باشد‌. شکستگی‌ها و سایر آسیب‌هایی که به استخوان‌های نخاع وارد می‌شود، می‌توانند مشکلاتی همانند تنگی مجرای نخاعی را ایجاد کنند.

از طرفی دیگر، معمولاً شکستگی‌های استخوان نخاع براثر ضربه‌ها یا تصادفات اتفاق می‌افتند. توده‌های نرم مثل تومورها یا توده‌های شیمیایی که در نزدیکی نخاع رشد می‌کنند، باعث فشار بیشتر روی کانال نخاعی می‌شوند.

بعضی افراد از مشکلات یا بیماری‌های عضلانی رنج می‌برند، این بیماری‌ها علاوه بر آسیب‌هایی که به خود عضله وارد می‌کنند، فشارهایی را نیز به استخوان می‌آورند که در برخی موارد شاهد بروز تنگی مجرای نخاعی هستیم.

تنگی کانال نخاعی با چه روش‌هایی قابل تشخیص است؟

پس از اینکه افراد به تنگی مجرای نخاعی در خود پی بردند، باید به پزشک متخصص مراجعه کنند تا بتواند با استفاده از روش‌های تشخیصی دقیق، درمان شما را آغاز کند. تشخیص تنگی مجرای نخاعی از طریق تاریخچه بالینی بیمار، امکانات تصویربرداری مثل ام ار ای و برخی از ابزارهای تشخیصی دیگر انجام می‌شود.

پزشک ابتدا با بیمار صحبت می‌کند و از او تاریخچه پزشکی کامل می‌پرسد؛ این تاریخچه شامل علائم و نشانه‌های موجود، تاریخچه بیماری‌های قبلی می‌شود. پس از این مرحله، معاینه فیزیکی انجام می‌شود تا علائم جسمی مرتبط با تنگی مجرای نخاعی تشخیص داده شوند.  ارزیابی‌های جسمانی شامل اندازه‌گیری فشار خون، اندازه‌گیری ضربان قلب و بررسی نقاط تحت‌فشار پوست می‌شود.

ام ار آی ابزاری قوی برای تشخیص تنگی مجاری نخاعی است؛ این روش امکان تصویربرداری دقیق از کانال نخاعی و بافت‌های اطراف آن، برای تعیین میزان تنگی و آسیب کانال نخاعی را فراهم می‌کند. یکی دیگر از روش تصویربرداری سی‌تی‌اسکن است. این تصویربرداری با استفاده از پرتوهای ایکس اطلاعات دقیقی از ساختار نخاع و تنگی‌های موجود را فراهم می‌کند.

استفاده از تست‌های عصب‌شناختی برای ارزیابی عملکرد عصب‌ها و عضلات برخی بیماران گزینه خوبی است؛ این آزمون‌ها نشان می‌دهند که چقدر فشار بر روی عصب‌ها وجود دارد. در برخی موارد، آزمون‌های تصویربرداری مثل مایلوگرافی استفاده می‌شود؛ در مایلوگرافی، ماده رادیواکتیو وارد کانال نخاعی می‌شود و سپس تصویربرداری انجام می‌گیرد تا به تنگی مجاری نخاعی بپردازد. الکترومایوگرافی (EMG) معمولاً برای ارزیابی عملکرد عضله‌ها و اعصاب به کار می‌رود و می‌تواند به تشخیص تنگی مجاری نخاعی کمک کند.

درمان تخصصی تنگی کانال نخاعی چیست؟

لازم است بدانید که روش‌های درمانی متنوعی برای برطرف‌کردن این عارضه وجود دارد که باتوجه‌به شدت علائم و وضعیت بیمار انتخاب می‌شوند. پزشک با استفاده از روش‌های تشخیصی دقیق، علت درد را مشخص می‌کند، سپس نوبت به درمان‌های اصولی می‌رسد. دارودرمانی یکی از رایج‌ترین روش‌های بهبودی این عارضه است.

مصرف داروهای ضدالتهاب به کمترشدن درد و التهاب ناشی از تنگی مجاری نخاعی کمک می‌کند؛ از طرفی داروهای ضددرد مثل استامینوفن نیز تجویز می‌شوند. در موارد خیلی شدید که فرد احساس درد و ناتوانی غیرقابل‌تحمل می‌کند، پزشک معمولاً کورتیکواستروئیدها را تجویز می‌کند تا از میزان التهاب کاسته شود.

اگر پزشک قصد کنترل دردهای عصبی (سیاتیک) داشته باشد، داروهای ضدتشنج مثل گاباپنتین ممکن است تجویز کند. راه بعدی، فیزیوتراپی است؛ فیزیوتراپی باعث تقویت عضلات کمر، شکم و بهبود قدرت تعادل می‌شود. این نمونه تمرینات باعث کاهش فشار روی نخاع و عصب‌ها می‌شود.

گاهی پزشک از تزریق‌های اپیدورال کورتیکواستروئیدی یا ترکیب‌های دارویی کمک می‌گیرد و در ناحیه مجاور کانال نخاعی تزریق می‌شود؛ این کار برای کمترشدن درد، التهاب و تسکین علائم است. در برخی موارد، تزریق‌های دارو به ناحیه فوقانی کانال نخاع انجام می‌شود تا درد کم و علائم بهبود یابد.

یکی دیگر از روش‌های مناسب و کم‌خطر برای کاهش و درمان تنگی مجاری نخاعی، آب‌ درمانی است؛ هنگام انجام تمرینات آبی با عمق کم انجام می‌شود و در تسکین درد و بهبود عملکرد عضلات موثر است. افراد همچنین می‌توانند از دستگاه‌های حمایتی مانند عصا، دستگاه‌های حمل‌ونقل، کمک بگیرند تا فشار کمتری به نخاع وارد شود.

از طرفی می‌توان به بیمار آموزش‌های لازم و صحیح دربارة این موضوع داد؛ مثلاً در مورد نحوه نشستن، ایستادن و خوابیدن به بیمار اطلاعات درستی می‌دهند تا فشار بر روی نخاع کاهش یابد.

باتوجه‌به اینکه یکی از علل این مشکل، اضافه‌وزن است؛ معمولاً به بیماران توصیه می‌کنند که وزن خود را کاهش دهند. استفاده از روش‌هایی مثل ماساژ، یوگا و تکنیک‌های تنفسی می‌تواند به کاهش درد و بهبود علائم کمک کند‌. زمانی‌که روش‌های غیرتهاجمی پاسخگو نیست، همچنین علائم شدید و غیرقابل‌تحمل است، فرد نیاز به جراحی دارد. عمل جراحی شامل لامینکتومی، استفاده از جراحی‌های تحریک عصبی یا انتقال مهره است.

چه داروهایی برای درمان مؤثر تنگی کانال نخاعی وجود دارند؟

درمان تنگی مجاری نخاعی وابسته به دلیل اصلی بروز آن است زیرا در آن صورت پزشک می‌تواند روش‌های درمانی متنوعی انتخاب کند تا به نتیجه موردنظر دست یابد. گاهی برخی از داروها و ترکیبات دارویی می‌توانند در مدیریت علائم تنگی مجاری نخاعی مفید باشند، اما باید تحت‌نظر پزشک تجویز و مصرف شوند. در ادامه، برخی از داروها و ترکیبات مناسب برای تنگی مجاری نخاعی را آورده‌ایم:

• NSAID: ایبوپروفن و ناپروکسن که جزو داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی هستند، خاصیت ضدالتهابی دارند و برای کاهش درد و التهاب‌های مرتبط با تنگی مجاری نخاعی بسیار مفید است.
• داروهای ضد تشنجی: در مواردی که تنگی نخاعی باعث ایجاد علائم عصبی و تشنجی می‌شوند، استفاده داروهای ضد تشنجی مانند گاباپنتین توصیه می‌شود.
• داروهای ضددرد: داروهایی مانند ترامادول یا کدئین به‌عنوان داروهای ضددرد در نظر گرفته می‌شوند.
• داروهای ضدافسردگی: در بعضی موارد، داروهای ضدافسردگی می‌توانند درد را کنترل و باعث بهبود خلق شوند.
• استروئیدها: در برخی موارد، تزریق‌های استروئیدی به ناحیه تنگی باعث کاهش درد و التهاب می‌شوند.
• داروهای ضدافسردگی تری‌سیکلیک: برخی از داروهای ضدافسردگی تری‌سیکلیک مانند آمیتریپتیلین به کنترل درد و علائم عصبی که در تنگی مجاری نخاعی نقش دارند کمک می‌کنند.
• تزریق‌های موضعی: تزریق‌های استروئیدی و تزریق‌های تسکین‌دهنده اعصاب، می‌توانند به کاهش درد ناحیه تنگی مجاری نخاعی کمک می‌کند.

تنگی نخاع کمر خطرناک است چگونه با روش‌های گیاهی درمان می‌شود؟

استفاده از طب سنتی یکی از متداول‌ترین راهکارها برای بیماران دارای تنگی مجاری نخاعی است که باعث کنترل درد و التهاب ستون فقرات شما می‌شوند‌. مصرف این مواد، می‌تواند نشانه‌های خفیف تنگی کانال را به شکل عالی کاهش دهد. مصرف ترکیبات دارویی برخلاف قرص‌های شیمیایی عوارض جانبی خاصی را به دنبال ندارد. گیاه زنجبیل یک ترکیب دارویی مفید است که برای کنترل و بهبود التهاب‌های ایجاد شده بر اثر تنگی کانال نخاع مورداستفاده قرار می‌گیرد.

این گیاه دارویی باعث کاهش درد ستون فقرات و کنترل عارضه نخاعی بیمار می‌شود. گیاه بعدی زردچوبه است که سرشار از ترکیبات فعال کورکومین و خواص ضدالتهابی می‌باشد؛ مصرف این گیاه دارویی، برای درمان این عارضه بسیار مفید است.نعناع خواص ضدالتهابی دارد و می‌تواند به تسکین علائم مرتبط با تنگی مجاری نخاعی کمک کند. همچنین ترکیبات موجود در این گیاه خواص آرام‌بخشی بسیار بالای دارد و باعث افزایش انرژی بیمارانی که به تنگی کانال نخاع مبتلا هستند می‌‌شود.

زعفران را می‌توان از بهترین گیاهان دارویی که برای درمان تنگی مجاری نخاعی مصرف می‌شوند معرفی کرد؛ این گیاه دارای خاصیت آنتی‌اکسیدانی، کاهنده درد و التهاب‌های ستون فقرات است. سنجد یکی دیگر مواردی است که متخصص طب سنتی برای بهبودی این عارضه و تقویت ستون فقرات تجویز می‌کند. آلوئه‌ورا از ترکیبات گیاهی است که برای کاهش دردهای ستون فقرات و درمان عارضه تجویز می‌کنند. می‌توان مقداری از ژل آلوئه‌ورا را برای کاهش التهاب‌های ناشی از تنگی مجاری نخاعی، بر روی قسمت‌های دردناک بمالید.

آویشن خاصیت ضددرد بسیار بالایی دارد و برای کاهش درد و التهاب‌های مرتبط با تنگی مجاری نخاعی استفاده می‌شود. برای حفظ آرامش روانی و بهبود روند درمان خود دم‌نوش این گیاه را میل کنید.

تمرین‌های ورزشی مناسب برای تنگی کانال نخاعی

یکی از روش‌های مؤثر برای کاستن درد‌های ناشی از تنگ شدن کانال نخاع، انجام تمرین‌های ورزشی است که باید بادقت و مشورت پزشک یا فیزیوتراپیست انجام شوند. انجام تمرین‌های اشتباه ممکن است به‌جای تسکین علائم، عوارض جدی داشته باشد.

در ادامه تعدادی از تمرینات و تکنیک‌های ورزشی که به طور عمومی برای تنگی مجاری نخاعی مناسب هستند آورده شده است. به‌عنوان‌مثال تمرینات انعطاف‌پذیری به‌عنوان جزء مهمی از برنامه ورزشی محسوب می‌شود و به تغییر موقعیت‌ها و تسکین فشار بر روی نخاع کمک می‌کند؛ تمرینات یوگا و پیلاتس جزو این حرکات هستند.

یوگا دارای حرکاتی است که برای تقویت عضلات و افزایش انعطاف‌پذیری بدن مفید است؛ تمرینات تنفسی در یوگا همچنین برای مدیریت درد و استرس مؤثر هستند. شنا یک فعالیت بدنی عالی برای تمرین عضلات بدن و بهبود استقامت است. از طرفی تقویت عضلات اطراف کمر و ماهیچه‌ای پشت گردن می‌تواند به حمایت از نخاع و کاهش فشار آن کمک کند. انجام تمریناتی مانند راه‌رفتن در آب، شنا و دستگاه‌های ورزشی با بار (مانند ماشین‌های پرس سینه) می‌توانند مناسب باشند.

باتوجه‌به اینکه در آب فشار کمتری بر روی اعضای بدن وارد می‌شود، شنا یک تمرین مناسب برای افراد با تنگ‌شدگی کانال نخاع است. مورد بعدی انجام حرکاتی هستند که به بهبود تعادل و کنترل موقعیت بدن کمک می‌کنند، در نتیجه باعث پیشگیری از سقوط و صدمه به نخاع می‌شوند. در آخر انجام تمریناتی مثل شنا در آب، پیاده‌روی‌های کوتاه و دوچرخه‌سواری با حمایت از زنجیر برای درمان این عارضه می‌توانند مناسب باشند و فشار روی مفاصل را کاهش دهند.

به‌طورکلی، تنگی مجاری نخاعی معمولاً باعث کاهش توانایی انجام فعالیت‌های ورزشی افراد می‌شود اما بااین‌حال، تمرینات ورزشی مناسب و ملایم می‌تواند به بهبود عملکرد عضلات و انعطاف‌پذیری کمک کند و باعث تسکین علائم شود.

خطرات تنگی کانال نخاعی چیست؟

تنگ شدن کانال نخاع علاوه بر مشکلات و دردهایی که ایجاد می‌کند، در درازمدت عوارض مختلفی را به وجود می‌آورد و حتی بر توانایی عادی بدن نیز تأثیر می‌گذارد؛ پس بهتر است که نسبت به درمان آن آگاه باشید. معمولاً افرادی که در برابر این مشکل بی‌توجه هستند عوارضی مثل درد در ناحیه کمر و پایین‌تر از کانال نخاعی را احساس می‌کنند؛ البته ضعف عضلات و کاهش توانایی حرکتی نیز از دیگر عوارض آن محسوب می‌شود.

کمترشدن حس در ناحیه‌های گوناگون بدن به‌عنوان عوارض حاصل از تنگی مجاری نخاعی به‌حساب می‌آیند. افراد در این موقعیت ممکن است کنترل ادرار و مدفوع خود دچار مشکل شوند زیرا اعصاب نخاعی آن‌ها تحت‌فشار است. تغییر در توانایی حرکت و درک حسی می‌تواند از مشکلات تنگی مجاری نخاعی باشد .در برخی موارد، این عارضه باعث ایجاد تشنج‌های عضلانی خواهد شد. این افراد ممکن است حتی در حفظ تعادل و پیاده‌روی نیز دچار مشکل شوند.

سردرد، تغییر شکل ناخن‌‌ها، تحت‌فشار قرارگرفتن عصب‌های حسی و مشکلات جنسی از دیگر عارضه‌های تنگی مجاری نخاعی محسوب می‌شوند. از طرفی ممکن است افراد مبتلا شاهد اختلالات گردش خون، مانند اختلالات کارایی مغز و اعصاب باشید. در این مواقع فرد انرژی کمتری خواهد داشت، همچنین با انجام فعالیت‌های جسمانی مشکلات حسی و حرکتی در دست‌وپاهایشان احساس خواهند کرد.

روش‌های پیشگیری از تنگی کانال نخاعی

پیشگیری از ابتلا به این عارضه، با انجام تغییر در سبک زندگی و ایجاد عادات سالم انجام می‌شود. روند درمان و بهبودی این عارضه بسیار زمان‌بر و سخت است حتی در برخی موارد فرد به بهبودی کامل دست نمی‌یابد پس توجه به راه‌های پیشگیری بسیار مهم است‌.

داشتن وزن مناسب اولین و مهم‌ترین راه پیشگیری محسوب می‌شود زیرا اضافه‌وزن باعث واردشدن فشار اضافی به کمر و نخاع می‌شود، پس با رعایت تغذیه مناسب و فعالیت ورزشی منظم، وزن خود را در محدودة سالم حفظ کنید.

در کار و فعالیت‌های روزمره خود، به نحوه صحیح آن توجه کنید؛ وقتی ایستاده‌اید تا اشیا را جابه‌جا کنید، باید از تکنیک‌های مناسب بلندکردن شامل، خم‌کردن زانوها و استفاده از عضلات پا و شکم به‌جای عضلات کمر استفاده کنید، به شیوه‌ای درست بخوابید و بنشینید تا از کمر خود محافظت کنید زیرا شیوه‌های غلط باعث افزایش فشار روی مهره‌های کمر و نخاع می‌‌شود. ورزش‌هایی مانند یوگا، شنا و پیاده‌روی باعث تقویت عضلات پشتی شده و به کمر کمک می‌کنند، درنتیجه فشار و آسیب کمتری به نخاع وارد می‌شود.

سعی کنید استرس نداشته باشید؛ استرس باعث ایجاد تنش عضلانی می‌شود، تکنیک‌های مدیریت استرس مانند مدیتیشن و یوگا به کاهش استرس و تسکین دردها کمک می‌کند. اگر شغل و موقعیت‌های ویژه‌ای دارید که باعث تنگی نخاع می‌شود، از تکنیک‌ها و تجهیزات ایمنی مناسب استفاده کنید.

در صورت داشتن علائمی مثل درد کمر، تنش عضلات، ازدست‌رفتن حس و قدرت در پاها و دست‌ها، اختلالات حرکتی، باید به پزشک متخصص مراجعه کنید. تشخیص و درمان زودهنگام می‌تواند عوارض جبران‌ناپذیر را کاهش دهد.

توجه به این نکات و انجام عادات سالم در زندگی روزمره می‌تواند به شما کمک کند تا مانع از ابتلا به دیسک کمر و تنگی نخاع شوید و سلامتی کمر و نخاع خود را حفظ کنید.

 

چه موقع باید برای درمان تنگی کانال نخاع به پزشک مراجعه کرد؟

تنگی کانال نخاع با استراحت و تغییر سبک زندگی تا میزان زیادی درمان می‌شود؛ درحالی‌که نوع شدید این مشکل به پیگیری جدی توسط پزشک نیاز دارد. مراجعه زودهنگام به متخصص از پیشرفت این بیماری جلوگیری می‌کند. در صورت وجود هر یک از شرایط زیر، در اولین فرصت به یک پزشک متخصص مغز و اعصاب مراجعه کنید.

• در تاریخچه پزشکی خود دارای سابقه آسیب‌دیدگی نخاعی یا سایر مشکلات ستون مهره هستید.
• ضمن مصرف گیاهان دارویی و استراحت مطلق به مدت چند روز، نشانه‌های درد مرتبط با تنگی مجاری نخاعی کاهش نمی‌یابد.
• هنگام ابتلا به این مشکل، در کنترل ادرار و مدفوع دچار مشکل می‌شوید.
• درد حاصل از تنگی کانال نخاع به دست یا پا نیز امتداد یافته و همراه با اختلالات حسی مانند سوزش یا گزگز دست‌وپا است.
• دارای سابقه ژنتیکی تنگی مجاری نخاعی هستید و یکی از اعضای خانواده شما در طول زندگی خود این عارضه را تجربه کرده است.
• به علت شرایط شغلی خود فعالیت‌های سنگین انجام می‌دهید یا به مدت طولانی سرپا هستید.
• مسن هستید و از مشکلات استخوانی رنج می‌برید.
• دارای مشکلاتی مانند پوکی‌استخوان، عارضه‌های ستون فقرات و… هستید.
• سابقه انجام تمرینات ورزشی خطرناک را دارید یا در ورزش‌های سنگین مانند وزنه‌برداری فعالیت می‌کنید.

سخن پایانی

تنگی مجاری نخاعی یک بیماری است که در آن کانال‌های نخاعی گردن یا کمر تنگ می‌شوند و فشار بر نخاع و عصب‌ها ایجاد می‌کند. این عارضه ممکن است درد، تورم، ضعف عضلات، تغییر حس و مشکلات کنترل ادرار و مدفوع داشته باشد. از عواملی که باعث بروز این مشکل می‌شوند می‌توان به پیری، پوسیدگی استخوان‌ها، تومورهای نخاعی یا آسیب به ستون فقرات اشاره کرد.

تشخیص تنگ شدن کانال نخاع با روش‌های تصویربرداری مثل ام ار ای، سی‌تی‌اسکن، رادیولوژی و سایر موارد انجام می‌شود. اما سؤال اینجاست که آیا تنگی کانال نخاع خطرناک است؟ بله درصورتی‌که به این عارضه بی‌توجهی شود و روش درمانی مناسبی انتخاب نشود، مشکلاتی همچون ناتوانی در انجام کارها، بی‌اختیاری ادرار و مدفوع، دردهای سیاتیک و… به وجود خواهد آمد. درصورتی‌که به این عارضه مبتلا شده‌اید حتماً هرچه سریع‌تر نسبت به درمان آن اقدام کنید؛ پزشکان متخصص درکلینیک ما با ارائه خدمات درمانی مناسب، روند بهبودی شما را سریع‌تر خواهند کرد.