تفاوت دیسک کمر با تنگی کانال نخاعی در علائم و درمان‌هایشان مشخص می‌شود و بسیاری از افراد را سردرگم می‌کند. معمولاً حین بروز دیسک کمر، بیرون‌زدگی یا پارگی دیسک‌های بین مهره‌ای باعث درد و ناراحتی در ناحیه کمر و پاها می‌شود. در مقابل، تنگی کانال نخاعی باعث کاهش فضای داخلی کانال نخاعی و فشار بر اعصاب نخاع می‌شود. در نتیجه به مشکلات حرکتی و حتی بی‌حسی منجر می‌شود. برای تشخیص تفاوت بین این دو عارضه و درمان آن‌ها مراجعه به بهترین فوق تخصص تنگی کانال نخاع اهمیت زیادی دارد. این متخصصان با دانش و تجربه خود راهکارهای مناسبی برای هریک ارائه می‌دهند که کیفیت زندگی بیمار را تا حد زیادی بهبود می‌دهد.
در ادامه این مقاله قصد داریم به توضیح جامع تنگ‌شدگی مجرای نخاعی و دیسک قسمت کمر و تفاوت‌های آن‌ها بپردازیم، پس تا انتها همراه ما باشید!
فهرست مطالب
- اهمیت درک تفاوت دیسک کمر و تنگی کانال نخاع
- تفاوت دیسک کمر با تنگی کانال نخاع در بروز عوامل
- تفاوت دیسک کمر و تنگی کانال نخاعی از کجا مشخص می‌شود؟
- تشخیص تفاوت‌ها از طریق معاینه فیزیکی
- بررسی دقیق تاریخچه پزشکی
- تفاوت دیسک کمر با تنگی مجاری نخاعی در درمان‌های پزشکی
- آیا درمان دارویی دیسک کمر و تنگی مجاری نخاعی یکسان است؟
- تفاوت تمرین‌های ورزشی برای دیسک کمر و تنگی مجاری نخاعی
- سوالات متداول
- سخن پایانی
اهمیت درک تفاوت دیسک کمر و تنگی کانال نخاع
درک تفاوت دیسک کمر و تنگی کانال نخاعی برای تشخیص صحیح و درمان مناسب بسیار اهمیت دارد. این دو عارضه که به دلایل مختتلفی بروز می‌کنند باعث ایجاد علائم بسیار مشابهی مانند درد، بی‌حسی و ضعف در ناحیه کمر و پاها می‌شوند. برای مثال درد سیاتیک که از طریق عصب سیاتیک به پاها منتشر می‌شود، در دیسک کمر و در کانال نخاعی یافت می‌شود.
گاهی تصاویر امآرآی و سی‌تی اسکن به وضوح تفاوت بین این دو مشکل را نشان نمی‌دهند. گاهی اوقات دیسک کمر و تنگی کانال نخاعی در یک تصویر مشترک دیده شوند که تشخیص دقیق را دشوار می‌کند. حتی متخصصان ارتوپدی و نورولوژی نیز شاید تجربه و دانش کافی برای تشخیص دقیق این دو بیماری نداشته باشند. مثلاً برخی از پزشکان بر اساس علائم بالینی و بدون انجام بررسی‌های کامل تشخیصی به سرعت مشکل اصلی را پیدا می‌کنند. گاهی اوقات هم بیماران به‌طور همزمان به هر دو مشکل دچار هستند. این وضعیت تشخیص را پیچیده‌تر می‌کند زیرا علائم یکی از بیماری‌ها، علائم بیماری دیگر را پوشش داده یا تشدید می‌کند.
در واقع این اشتباه‌های تشخیصی خیلی رخ می‌دهند و احتمالاً عواقب ناگواری برای بیمار به دنبال داشته باشد. برای مثال اگر بیماری که از تنگی کانال نخاعی رنج می‌برد، تحت درمان دیسک کمر قرار گیرد، نه تنها بهبودی حاصل نمی‌شود، بلکه حتی علائمش شدیدتر شده و عوارض جدی‌تری در پی خواهد داشت. استفاده از روش‌های درمانی غیرضروری و پرهزینه برای دیسک کمر در حالی که مشکل اصلی تنگی کانال نخاعی است، بیمار را دچار مشکلات اقتصادی و حتی روحی می‌کند.
برای جلوگیری از این اشتباهات، بیماران باید به دنبال متخصصانی باشند که تجربه و دانش کافی در زمینه مشکلات نخاعی دارند. مراجعه به یک پزشک فوق تخصص تنگی کانال نخاع تضمین‌کننده تشخیص صحیح و درمان مناسب است. این متخصصان با بهره‌گیری از دانش و تجربه خود، بهترین روش‌های درمانی را برای هر فرد تجویز می‌کنند تا ادامه زندگی را برای فرد مبتلا راحت‌تر کنند و از عوارض جدی آن جلوگیری نمایند. بیماران همچنین باید مطمئن شوند که سابقه پزشکی‌شان به‌طور کامل بررسی شده و از نظر پزشکان متخصص دیگر هم استفاده کنند تا تشخیص دقیق‌تری صورت گیرد.
تفاوت دیسک کمر با تنگی کانال نخاع در بروز عوامل
بعضی از عوامل ایجاد این دو عارضه یکسان هستند. فرسودگی دیسک‌ها و مهره‌های ستون فقرات با افزایش سن، آسیب‌ها و فشارهای مکانیکی ناشی از حرکات غیر اصولی و عوامل ژنتیکی هر سه به این دو عارضه منجر می‌شوند. در اینجا به عوامل متفاوت ایجادکننده هر کدام از این دو عارضه اشاره می‌کنیم:
عوامل مسبب دیسک کمر
آسیب‌های مکانیکی و حرکات ناگهانی: دیسک کمر بیشتر به دلیل بیرون‌زدگی یا پارگی دیسک بین مهره‌ای ناشی از حرکات ناگهانی، بلند کردن اجسام سنگین به‌طور نادرست و آسیب‌های ورزشی رخ می‌دهد. این عوامل معمولاً در افراد جوان‌تر و فعال‌تر دیده می‌شود.
شغل و فعالیت‌های روزانه: کارهای سنگین فیزیکی، نشستن طولانی‌مدت یا فعالیت‌هایی که فشار زیادی به کمر وارد می‌کنند، خطر دیسک کمر را افزایش می‌دهند.
عوامل مسبب تنگی کانال نخاعی
بیماری‌های التهابی و دژنراتیو: تنگی کانال نخاعی بیشتر به دلیل بیماری‌هایی مانند آرتروز و اسپوندیلوز رخ می‌دهد که باعث ضخیم شدن لیگامان‌ها و تشکیل استخوان‌های اضافی می‌شوند. این تغییرات باعث تنگ شدن فضای کانال نخاعی و فشار بر اعصاب می‌شوند.
آسیب‌ها و جراحی‌های قبلی: شکستگی‌ها، آسیب‌های شدید به ستون فقرات یا جراحی‌های قبلی به تنگی کانال نخاعی منجر می‌شوند، زیرا این آسیب‌ها ساختار طبیعی کانال نخاعی را تغییر می‌دهند.
بیماری‌های مادرزادی: برخی افراد با کانال نخاعی باریک‌تر به دنیا می‌آیند که این اختلال مادرزادی در طول زمان به تنگی کانال نخاعی منجر می‌شود.
در کل دیسک کمر بیشتر ناشی از آسیب‌های مکانیکی و فعالیت‌های فیزیکی است، در حالی که تنگی کانال نخاعی بیشتر به دلیل بیماری‌های دژنراتیو و التهابی رخ می‌دهد. شناخت این تفاوت‌ها به تشخیص صحیح و درمان مؤثرتر کمک زیادی می‌کند.
تفاوت دیسک کمر و تنگی کانال نخاعی از کجا مشخص می‌شود؟
تشخیص تفاوت دیسک کمر و تنگی کانال نخاعی از طریق علائم بالینی نیاز به دقت دارد، چون این دو مشکل علائم مشابهی دارند. در اینجا توضیح می‌دهیم که چطور می‌توانیم تفاوت این دو بیماری را بفهمیم:
علائم در دیسک کمر
علائم اصلی دیسک کمر که معمولاً به دلیل بیرون‌زدگی یا پارگی دیسک بین مهره‌ای ایجاد می‌شود شامل موارد زیر است:
درد شدید و ناگهانی: درد معمولاً از ناحیه کمر شروع می‌شود و به پاها (معمولاً یکی از پاها) می‌زند. این درد اغلب شدید و ناگهانی است و با حرکت‌هایی مثل خم شدن یا بلند کردن چیزهای سنگین بدتر می‌شود.
سوزن‌سوزن شدن و بی‌حسی: گاهی در پاها یا انگشتان پا احساس سوزن‌سوزن شدن یا بی‌حسی می‌کنید. این علائم معمولاً با نشستن طولانی‌مدت بدتر می‌شوند.
ضعف عضلانی: اگر دیسک کمر شدید باشد، باعث ضعف عضلانی در پاها می‌شود که توانایی حرکت را کاهش داده و حتی افتادگی پا را به‌دنبال دارد.
علائم در تنگی کانال نخاعی
حالا با هم مهمترین علائم تنگی کانال نخاعی را که به دلیل کاهش فضای داخل کانال نخاعی و فشار بر اعصاب نخاعی ایجاد می‌شود بررسی می‌کنیم تا تفاوت علائم این دو عارضه را بیشتر درک کنید:
درد مزمن و تدریجی: درد معمولاً به تدریج و با گذر زمان بدتر می‌شود. این درد معمولاً در ناحیه کمر و باسن احساس می‌شود و ممکن است به پاها نیز بزند.
بدتر شدن درد با ایستادن یا راه رفتن: درد و علائم معمولاً با ایستادن یا راه رفتن طولانی‌مدت بدتر می‌شوند و با نشستن یا خم شدن به جلو بهتر می‌شوند. بیماران معمولاً می‌گویند که با خم شدن به جلو، دردشان کمتر می‌شود.
بی‌حسی و ضعف: مانند دیسک کمر، تنگی کانال نخاعی هم باعث بی‌حسی، سوزن‌سوزن شدن و ضعف عضلانی می‌شود، ولی این علائم معمولاً به تدریج و با پیشرفت بیماری بروز می‌کنند.
متخصصان در کنار این علائم بیماران را به‌طور دقیق معاینه کرده و تاریخچه پزشکی آن‌ها را بررسی می‌کنند. پزشکان برای تشخیص دقیقتر در مراحل بعد از تست‌های تصویربرداری مثل امآرآی و سی‌تی اسکن استفاده می‌کنند. این روش‌ها پزشکان را قادر می‌سازد تا بین این دو مشکل مشابه، تفاوت قائل شوند و درمان مناسبی برای بیمار ارائه دهند.
تشخیص تفاوت‌ها از طریق معاینه فیزیکی
تشخیص تفاوت دیسک کمر و تنگی کانال نخاعی نیاز به دقت و توجه به جزئیات دارد. علاوه بر علائم بالینی، معاینه فیزیکی نیز در تشخیص این دو بیماری به کمک متخصصان می‌آید. در اینجا ساده توضیح می‌دهیم که چطور متخصصان این تفاوت‌ها را از طریق معاینه فیزیکی می‌فهمند:
معاینه فیزیکی برای دیسک کمر
تست کشش عصب سیاتیک (SLR): در این تست، پزشک پای بیمار را به حالت مستقیم بلند می‌کند. اگر درد شدیدی در ناحیه کمر و پای بیمار ایجاد شود، احتمال دیسک کمر زیاد است. این تست معمولاً بر فشار روی عصب سیاتیک دلالت دارد که از نشانه‌های دیسک کمر است.
بررسی قدرت عضلانی: پزشک قدرت عضلانی پاهای بیمار را بررسی می‌کند. ضعف عضلانی در پاها اغلب نشان‌دهنده دیسک کمر است. برای مثال افتادگی پا (عدم توانایی در بلند کردن پای جلو) یکی از علائم مهم دیسک کمر است.
تست‌های حساسیت: پزشک نواحی مختلف پای بیمار را با لمس یا سوزن بررسی می‌کند تا ببیند آیا بیمار در نقاط خاصی بی‌حسی یا سوزن‌سوزن شدن دارد. این علائم معمولاً ناشی از فشار روی عصب‌ها به دلیل دیسک کمر هستند.
معاینه فیزیکی برای تنگی کانال نخاعی
تست رومبرگ: در این تست از بیمار خواسته می‌شود که چشم‌های خود را ببندد و پاهایش را کنار هم بگذارد. اگر بیمار نتواند تعادل خود را حفظ کند و تمایل به افتادن داشته باشد، احتمالاً نشان‌دهنده مشکلات تعادلی مرتبط با تنگی کانال نخاعی است.
بررسی راه رفتن: پزشک معمولاً نحوه راه رفتن بیمار را بررسی می‌کند. بیماران مبتلا به تنگی کانال نخاعی اغلب قادر به ایستادن یا راه رفتن طولانی‌مدت نیستند و با خم شدن به جلو احساس بهتری دارند.
تست‌های حسی: مانند معاینه دیسک کمر، پزشک نواحی مختلف پای بیمار را برای بررسی بی‌حسی یا سوزن‌سوزن شدن لمس می‌کند. اما این علائم در تنگی کانال نخاعی معمولاً به صورت تدریجی و با پیشرفت بیماری ظاهر می‌شوند.
بررسی دقیق تاریخچه پزشکی
معمولاً سابقه آسیب یا حرکات ناگهانی مثل بلند کردن اجسام سنگین به تشخیص دیسک کمر کمک می‌کند. سابقه مشکلات مزمن و تدریجی مثل افزایش سن یا مشکلات تخریبی نخاعی هم در تشخیص تنگی کانال نخاعی بررسی می‌شود.
تست‌های تصویربرداری
امآرآی: این روش بهترین راه برای دیدن تفاوت‌های بین دیسک کمر و تنگی کانال نخاعی است. دیسک کمر معمولاً به صورت بیرون‌زدگی یا پارگی دیسک‌ها در تصاویر ام آر آی دیده می‌شود، در حالی که تنگی کانال نخاعی به صورت کاهش فضای داخل کانال نخاعی و فشردگی اعصاب نمایش داده می‌شود.
سی‌تی اسکن: سی‌تی اسکن برای تشخیص تفاوت این دو بیماری، به خصوص برای دیدن ساختارهای استخوانی و ارزیابی دقیقتر تنگی کانال نخاعی کاربرد دارد.
همانطور که ملاحظه کردید تشخیص دقیق بین دیسک کمر و تنگی کانال نخاعی به بررسی کامل و دقیقی نیاز دارد. اگر احساس کردید علائمتان به یکی از این مشکلات مربوط می‌شود، بهترین کار این است که به یک متخصص با تجربه مراجعه کنید.
تفاوت دیسک کمر با تنگی مجاری نخاعی در درمان‌های پزشکی
درمان دیسک کمر و تنگی مجاری نخاعی خیلی به شدت و نوع علائم وابسته است، بعضی از روش‌های درمانی برای هر دو مشترک هستند. در اینجا اول به روش‌های درمانی مشترک می‌پردازیم و بعد تفاوت‌های خاص هر کدام را توضیح می‌دهیم:
درمان‌های مشترک در هر دو عارضه
استراحت و مراقبت‌های اولیه: اولین قدم برای هر دو مشکل استراحت است. اگر درد شدیدی دارید، بهتر است چند روز استراحت کنید و از فعالیت‌های سنگین خودداری کنید.
داروهای ضد التهاب و مسکن‌ها: پزشک احتمالاً برای کاهش درد و التهاب، داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs) یا مسکن‌های قوی‌تر تجویز می‌کند.
فیزیوتراپی: تمرینات فیزیوتراپی برای تقویت عضلات کمر و بهبود وضعیت بدن مفید هستند. این تمرینات معمولاً شامل کشش و تقویت عضلات می‌شوند و به کاهش فشار روی نخاع کمک می‌کنند.
تزریقات استروئیدی: در صورتی که دردتان شدید است، تزریق‌های استروئیدی انجام می‌شوند تا التهاب را کاهش و دردتان را تسکین دهند.
درمان دیسک کمر
تمرینات خاص: در فیزیوتراپی برای دیسک کمر، تمرکز بیشتری بر تمریناتی است که به تقویت عضلات اطراف دیسک و کاهش فشار روی آن کمک می‌کنند.
جراحی: در موارد شدید که هیچ‌کدام از روش‌های بالا تاثیری نداشته باشد، جراحی لازم است. جراحی معمولاً برای برداشتن بخش بیرون‌زده دیسک انجام می‌شود تا فشار از روی عصب‌ها برداشته شود.
درمان تنگی مجاری نخاعی
تغییر سبک زندگی: برای کاهش علائم تنگی مجاری نخاعی، اغلب نیاز به تغییر در فعالیت‌های روزمره و استراحت بیشتری دارید. از انجام فعالیت‌هایی که درد را تشدید می‌کنند، خودداری کنید.
جراحی: زمانی‌که درمان‌های غیر تهاجمی جوابگو نباشند، جراحی ضروری است. جراحی‌های رایج برای تنگی مجاری نخاعی شامل لامینکتومی (برداشتن بخشی از استخوان یا بافت برای باز کردن فضای کانال نخاعی) و فوزیون ستون فقرات (اتصال مهره‌ها به یکدیگر برای تثبیت ستون فقرات) هستند.
با توجه به متفاوت بودن روش درمان این دو عارضه حتماً با پزشک متخصص مشورت کنید تا بر اساس شرایط خاص شما، بهترین راهکار درمانی را پیشنهاد دهد.
آیا درمان دارویی دیسک کمر و تنگی مجاری نخاعی یکسان است؟
درمان دارویی برای دیسک کمر و تنگی مجاری نخاعی به دلیل شباهت در علائم و مکانیزم‌های درد، اغلب مشابه است. با این حال، تفاوت‌های کلیدی در رویکردهای درمانی وجود دارد. در ادامه به توضیح این تفاوت‌ها و شباهت‌ها می‌پردازیم.
شباهت‌های درمان دارویی
داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs): برای کاهش درد و التهاب در هر دو عارضه مورد استفاده قرار می‌گیرند. داروهایی مانند ایبوپروفن و ناپروکسن به تسکین علائم کمک می‌کنند.
مسکن‌ها: در هر دو عارضه مسکن‌هایی مانند استامینوفن یا مسکن‌های قوی‌تر مثل ترامادول برای کاهش درد تجویز می‌شوند.
داروهای شل‌کننده عضلات: این داروها برای کاهش اسپاسم‌های عضلانی که اغلب با هر دو عارضه همراه است، کاربرد دارند.
داروهای ضد افسردگی و ضد تشنج: این داروها برای مدیریت درد عصبی در هر دو عارضه تجویز می‌شوند. داروهایی مانند گاباپنتین و آمی‌تریپتیلین درد عصبی را کاهش می‌دهند.
تزریقات استروئیدی: در هر دو عارضه، تزریقات استروئیدی به ناحیه اپیدورال به کاهش التهاب و تسکین درد کمک می‌کنند.
تفاوت‌های درمان دارویی
نوع و شدت درد: همانطور که قبلاً گفته شد درد ناشی از دیسک کمر معمولاً ناگهانی و شدید است، در حالی که درد ناشی از تنگی مجاری نخاعی به تدریج و با گذر زمان بدتر می‌شود. این امر بر نوع و دوز داروهای تجویز شده تأثیر می‌گذارد.
تفاوت در مکانیزم: دیسک کمر بیشتر به دلیل بیرون‌زدگی یا پارگی دیسک است که باعث فشار بر روی عصب‌ها می‌شود. در حالی که تنگی مجاری نخاعی به دلیل کاهش فضای داخل کانال نخاعی و فشار بر نخاع است. این تفاوت نیاز به رویکردهای مختلف درمانی دارد.
درمان‌های تکمیلی: علاوه بر داروها، درمان‌های دیگری مانند فیزیوتراپی، تمرینات کششی و تقویتی و حتی گاهی جراحی برای درمان قطعی مورد نیاز است. .
اگرچه درمان دارویی دیسک کمر و تنگی مجاری نخاعی شباهت‌های زیادی دارد و برخی داروها در هر دو عارضه استفاده می‌شوند، اما تفاوت‌های بارزی نیز وجود دارد که نباید نادیده گرفت. پس تفاوت درمان‌های دارویی نیز فرد را ملزم به مشورت با پزشک متخصص می‌کند. حتماً با پزشکتان درباره تنظیم دوز داروها، انتخاب داروهای مناسب و ترکیب آن‌ها با سایر روش‌های درمانی صحبت کنید.
تفاوت تمرین‌های ورزشی برای دیسک کمر و تنگی مجاری نخاعی
تمرینات ورزشی بخشی از برنامه‌های فیزیوتراپی هستند که برای درمان دیسک کمر و تنگی مجاری نخاعی توصیه می‌شوند. فیزیوتراپی شامل مجموعه‌ای از تمرینات و تکنیک‌هاست تا به بهبود و بازتوانی بیمار کمک کند. به دلیل تفاوت‌های اساسی در علت و علائم این دو مشکل، تمرین‌های ورزشی برای هر یک عارضه که توسط فیزیوتراپیست‌ها طراحی می‌شود، متفاوت هستند. در ادامه توضیح می‌دهیم که چرا این تمرین‌ها باید متفاوت باشند و هر کدام چه نوع تمرین‌هایی را شامل می‌شود.
تمرینات ورزشی مناسب دیسک کمر
درمان و تمرین‌های ورزشی برای دیسک کمر عمدتاً بر کاهش فشار روی دیسک‌ها و تقویت عضلات کمر و شکم متمرکز است. مناسب‌ترین تمرین‌های مناسب برای دیسک کمر عبارتند از:
کشش همسترینگ: این تمرین، فشار روی دیسک‌ها را کاهش داده و عضلات پشت ران را تقویت می‌کند.
پل زدن: این تمرین عضلات شکم و کمر را تقویت کمک کرده و قدرت کمر را افزایش می‌دهد.
تمرین‌های مک‌کنزی: این تمرین‌ها که معمولاً توسط فیزیوتراپیست‌ها توصیه می‌شوند درد را کاهش داده و حرکت کردن را بهبود می‌بخشند.
تمرینات ورزشی مناسب تنگی مجاری نخاعی
تمرین‌های ورزشی برای تنگی مجاری نخاعی بیشتر بر افزایش انعطاف‌پذیری و تقویت عضلات حمایت‌کننده ستون فقرات تمرکز دارند. برخی از تمرین‌های مناسب برای تنگی مجاری نخاعی عبارتند از:
تمرین‌های کششی: این تمرین‌ها فضای داخل کانال نخاعی را افزایش و فشار وارد بر اعصاب را کاهش می‌دهند.
تقویت عضلات مرکزی: تمرین‌هایی مانند پل زدن و تمرینات تقویت عضلات شکم در پایداری و پشتیبانی بهتر ستون فقرات تاثیر دارند.
تمرینات آبی: تمرینات آبی به دلیل کاهش وزن بدن و فشار روی ستون فقرات، برای افراد مبتلا به تنگی مجاری نخاعی بسیار مفید هستند.
برای اطمینان همیشه قبل از شروع هر برنامه تمرینی با پزشک یا فیزیوتراپیستتان مشورت کنید تا تمرین‌های مناسب برای وضعیت خاص شما را تعیین کند. یادتان باشد شروع با تمرین‌های ملایم و افزایش تدریجی شدت تمرین‌ها از بروز هر آسیبی جلوگیری می‌کند. دقت کنید که داشتن برنامه تمرینی مناسب و منظم حالتان را بهتر کرده و از عود مشکلات احتمالی پیشگیری می‌کند.
سوالات متداول
چه تفاوتی بین دیسک کمر و تنگی کانال نخاعی وجود دارد؟
دیسک کمر به دلیل بیرون‌زدگی دیسک و فشار بر عصب‌ها ایجاد می‌شود، اما تنگی کانال نخاعی به کاهش فضای داخل کانال و فشار بر نخاع مربوط است.
چگونه می‌توانم بفهمم که دیسک کمر دارم یا تنگی کانال نخاعی؟
برای تشخیص دقیق باید به پزشک متخصص مراجعه کنید تا با استفاده از معاینات فیزیکی و تصویربرداری‌های لازم، نوع مشکل را تشخیص دهد.
آیا تمرینات ورزشی برای دیسک کمر و تنگی کانال نخاعی متفاوت هستند؟
بله، تمرینات دیسک کمر بر کاهش فشار دیسک‌ها و تقویت عضلات کمر تمرکز دارند، در حالی که تمرینات تنگی کانال نخاعی بر افزایش انعطاف‌پذیری و تقویت عضلات حمایت‌کننده ستون فقرات متمرکزند.
درمان دارویی دیسک کمر و تنگی کانال نخاعی چقدر مشابه است؟
درمان دارویی شامل داروهای ضد التهاب، مسکن‌ها و شل‌کننده‌های عضلانی در هر دو عارضه مشابه است، اما نحوه و محل تزریق استروئیدها متفاوت است.
چرا باید به متخصص مراجعه کنم؟
تشخیص نادرست به درمان‌های نادرست و بدتر شدن علائم منجر می‌شود. متخصصان با تجربه بهترین روش‌های درمانی را پیشنهاد می‌دهند و از عوارض جدی‌تر جلوگیری می‌کنند.
سخن پایانی
تشخیص درست تفاوت دیسک کمر با تنگی کانال نخاعی تنها با انتخاب یک متخصص با تجربه برای درمان درست امکان‌پذیر است. علائم این دو عارضه شبیه به هم هستند، اما درمان‌های متفاوتی دارند و تشخیص نادرست عواقب وخیم و جدی‌تری در پی دارد. با درمان مناسب، درد و ناراحتی‌تان را کاهش داده و زندگی را بهتر از قبل تجربه خواهید کرد.
بنابراین اگر به هر دلیلی فکر می‌کنید دیسک کمر یا تنگی کانال نخاعی دارید، وقت را از دست ندهید و همین امروز با متخصصان ما تماس بگیرید. تشخیص صحیح توسط پزشکان متخصص نه تنها از عوارض ناخواسته جلوگیری می‌کند بلکه روند درمان‌تان را تسریع می‌کند. تیم ما در میرکلینیک از متخصصان با تجربه و آگاهی در زمینه مشکلات نخاعی تشکیل شده است که آماده‌اند تا بهترین خدمات تشخیصی و درمانی را به شما ارائه دهند. با مراجعه به ما اطمینان داشته باشید که تشخیص بیماری‌تان در کمال دقت انجام می‌شود. با تشخیص درست و درمان مناسب، دوباره به زندگی عادی برمی‌گردید و درد و ناراحتی‌هایتان را به فراموشی می‌سپارید!
