بالا رفتن از پله بعد از عمل دیسک کمر

پس از جراحی ستون فقرات، نکاتی توصیه می‌شود که رعایت آن‌ها باعث کاهش عوارض و علائم بعد از جراحی و رسیدن به نتیجه مطلوب خواهد شد. در این مقاله مهم‌ترین نکاتی را که باید در دوران نقاهت بعد از جراحی بدانید بیان می‌کنیم، از جمله این توصیه‌ها نحوه مقابله با درد بعد از عمل دیسک کمر ، نحوه فعالیت‌های بدنی مختلف مانند بالا رفتن از پله بعد از عمل دیسک کمر و عادات سلامتی پس از عمل دیسک کمر است.

مراقبت‌های ضروری پس از جراحی دیسک کمر

لزوم توجه به نکات زیر و انجام آن‌ها برای کاهش درد بعد از عمل دیسک کمر و عوارض احتمالی آن و همچنین دستیابی به نتیجه موردنظر، ضروری به نظر می‌رسد.

1.مدیریت درد و مراقبت از زخم

در ابتدا، بیمار باید به طور منظم داروهای توصیه شده توسط پزشک را مصرف کند، بنابراین دوز مسکن بیمار باید به‌تدریج کاهش یابد، زیرا ممکن است برخی داروها باعث یبوست شوند. وقتی جراح نسخه‌ای برای تسکین درد به شما می‌دهد، قبل از اینکه درد خیلی بد شود آن را مصرف کنید. باید دارو را تقریباً نیم ساعت قبل از شروع هر فعالیتی، حتی بالا رفتن از پله بعد از عمل دیسک کمر مصرف کنید.

پانسمان‌ها باید به‌صورت دوره‌ای تعویض شوند. باند (نوار) ممکن است در عرض ۷ تا ۱۰ روز بیفتد. برش را در ۵ تا ۷ روز اول خشک نگه دارید و اجازه ندهید آب حاصل از حمام محل برش را اسپری کند، بنابراین با یک پوشش پلاستیکی روی آن قرار دهید. در صورت بروز هر یک از علائم زیر، باید به پزشک اطلاع داده شود:

♦ درد مداوم یا فزاینده 

♦ کمی قرمز 

♦ درجه حرارت بالای ۳۸ درجه سانتیگراد 

♦ تراوش چرکی از ناحیه زخم 

۲. زمان بهبودی پس از جراحی دیسک کمر چقدر است؟

زمان بهبودی پس از جراحی کمر نه‌تنها به نوع عملی که انجام می‌دهید بستگی دارد، بلکه به‌شدت وضعیت شما، سطح شرایط فیزیکی قبل از جراحی و همچنین عامل سنی شما نیز بستگی دارد.

به‌عنوان‌مثال، بهبودی پس از دیسککتومی معمولاً سریع است، معمولاً شش تا هشت هفته طول می‌کشد، درحالی‌که جهش از عمل جراحی لامینکتومی یا فیوژن بیشتر طول می‌کشد، تا ۱۲ هفته تا بهبودی کامل و در برخی موارد حداقل یک سال ادامه یابد.

هنگام انجام عمل تثبیت مهره ها، جوانانی که از مشکلات دیگر رنج نمی‌برند، می‌توانند به مدت ۴ تا ۶ هفته از محل کار خود غیبت کنند، درحالی‌که این مدت ممکن است در افراد مسن به ۴ تا ۶ ماه برسد.

رانندگی و فعالیت‌های سبک مانند بالا و پایین رفتن از پله پس از جراحی، معمولاً پس از حدود ۲ هفته از سر گرفته می‌شود. فعالیت‌های معمول، مانند کار، مدرسه، ویا سرگرمی‌ها ممکن است ظرف ۶ هفته از سر گرفته شوند. زایمان شدید یا ورزش‌های تماسی ممکن است پس از ۱۲ هفته یا بیشتر شروع شود.

درد و خستگی معمولاً در چند روز اول پس از میکرودیسککتومی کمر، شدید است. مهم است که روزهای اول، شخصی برای کمک به کارهای اولیه مانند آشپزی و کارهای خانه حضور داشته باشد.اگر بیمار تنها زندگی می‌کند، داشتن یک دوست، خویشاوند یا دستیار اجیر شده برای نزدیک ماندن می‌تواند کمک قابل‌توجهی باشد.

۳. فعالیت کردن

کوچک‌ترین حرکات از جمله بالا و پایین رفتن از پله پس از جراحی دیسک کمر، باید کاملاً با دقت مورد بررسی قرار گیرند تا از آسیب رساندن به کمر، جلوگیری شود. بیمار باید در نظر داشته باشد که عضلات، سایر بافت‌های نرم و بخیه‌های عمیق، همگی حداقل ۶ هفته طول می‌کشد تا بهبود یابند.

ابزار فلزی که در قسمت پایین کمر شما قرار دارد، بسته به عوامل زیادی که تنها یکی از آنها سرعت جوش خوردن (جوش دادن به هم) تراشه‌های استخوانی است، می‌تواند موفق عمل کند. بعد از دوره نقاهت، بعید است که با حرکت بیرون کشیده شود.

در ستون فقرات شما اگرچه نشستن، ایستادن، راه‌رفتن و درازکشیدن معمولاً موقعیت‌ها یا فعالیت‌های قابل قبولی هستند، اما بیمار باید از هر حرکتی که تکراری یا ناگهانی است خودداری کند.

به‌طورکلی باید از بالا رفتن از نردبان، خم شدن در ناحیه کمر، چرخش، چمباتمه زدن یا خم شدن خودداری شود. بالا یا پایین رفتن از پله بعد از عمل دیسک کمر، به‌صورت آهسته و یک به یک، معمولاً مجاز است، در صورتی که بیمار حداقل یک بار با نظارت تمرین کرده باشد.

 این محدودیت‌ها معمولاً از ۶ هفته تا ۳ ماه پس از جراحی اعمال می‌شود. با‌این‌حال، خم شدن بر روی سینک برای مسواک زدن یا شستن دندان‌ها، حتی ظرف چند روز پس از جراحی مجاز است. اقلام روی زمین را باید با یک “گیرنده” که ممکن است در طول اقامت خود در بیمارستان تهیه کنید، بردارید.

۴. شرکت در فیزیوتراپی به طور منظم

در طی روزهای بعد از جراحی، فیزیوتراپیست ها و کاردرمانگران با شما تمرین می‌کنند تا با افزایش گردش خون و ترشح اندورفین، تقویت کننده طبیعی خلق و خوی بدن، قدرت شما را بازیابی کنند.

آنها همچنین به شما یاد می‌دهند که از رختخواب بلند شوید و روی صندلی بنشینید، هنگامی که راه‌رفتن در سالن‌ها را تحمل کردید، نحوه بالا رفتن از پلهرا به شما آموزش خواهند داد.

فیزیوتراپی معمولاً ۳-۴ ماه پس از جراحی شروع می‌شود و معمولاً ۶-۱۲ هفته طول می کشد. در ابتدا تمرینات کششی برای ایجاد حداکثر انعطاف پذیری انجام می‌شود و با تمرینات هوازی برای بهبود شرایط بدن دنبال می‌شود.

آنچه معمولاً دنبال می‌شود، تمرینات مقاومتی، مکرر با وزنه، برای بهبود قدرت و ثبات بدن و به‌ویژه ستون فقرات است. برنامه‌های تعمیر و نگهداری در به‌ حداکثر رساندن نتیجه شما و انجام راحت‌تر حرکاتی مثل بالا و پایین رفتن از پله پس از جراحی، کلیدی هستند.

۵. ورزش کردن

ورزش مجاز، در ۶ هفته اول، شامل راه‌رفتن روی زمین هموار است. پس از این، شما ممکن است به یک استخر شنا بروید و درواقع، درصورت تمایل می‌توانید شنا کنید. از پریدن، شیرجه‌رفتن و چرخش با لگد یا تلنگر باید اجتناب شود.

استفاده از دوچرخه ثابت، دوچرخه معمولی، پله‌نورد، دستگاه‌های وزنه‌برداری، دستگاه‌های بیضوی یا دراز و نشست باید تا زمانی که جراح یا فیزیوتراپ شما دستور دیگری نداده باشد، خودداری شود.

۶. نشستن، خوابیدن و رانندگی پس از جراحی:

همان‌طور که خم‌شدن یا بالا رفتن از پله بعد از عمل دیسک کمر توصیه نمی‌شود، نشستن زیاد هم می‌تواند به کمر شما فشار وارد کند و دردناک باشد.

مهم است که با نشستن، انحنای ستون فقرات خود را طبیعی نگه‌دارید تا این استرس را به حداقل برسانید، پس از جراحی، از نشستن روی صندلی‌های نرم و روی کاناپه‌هایی که باسن زیر زانو می‌افتد خودداری کنید.

جراح شما ممکن است به شما پیشنهاد دهد که چه مدت می‌توانید بعد از عمل بنشینید، به‌عنوان‌مثال، ممکن است از شما خواسته شود که هر نیم ساعت یک‌بار از خواب برخیزید تا به مدت ۱۰ دقیقه بایستید یا راه بروید.

همچنین پزشکان برای پشتیبانی از ستون فقرات و بهبود بیشتر زخم بعد از جراحی، بستن کمربند بعد از عمل دیسک کمر را ضروری می‌دانند. کمربند طبی، همچنین می‌تواند به بالا و پایین رفتن از پله بعد از عمل دیسک کمر هم کمک بسیاری کند.

اگر می‌توانید در حین بهبودی، از سواری طولانی با ماشین خودداری کنید. قانون کلی این است که هرگز زانوها بالاتر از باسن قرار نگیرند. روی صندلی ماشین، مبل و صندلی موردعلاقه خود، یک بالش گوه‌ای یا سفت قرار دهید.

 یک صندلی توالت بلند شده (روی صندلی توالت فعلی شما قرار گیرد) ترجیحاً یک صندلی توالت با بازوهایی بخرید تا در هنگام نشستن و بلند شدن از توالت به شما کمک کند. هنگام برخاستن از صندلی، به‌آرامی باسن را به سمت انتهای صندلی حرکت دهید و از بازوهای خود برای هل دادن استفاده کنید و هم‌زمان، پای خود را به پایین فشار دهید.

نحوه خوابیدن پس از جراحی دیسک کمر

بهترین حالت خواب، بعد از جراحی، یا به پشت و در حالی که زانوها خم شده و یک بالش زیر زانو است یا به پهلو و در حالی که زانوها خم شده و یک بالش بین پاها قرار دارد. وقتی به پشت می‌خوابید، از خوابیدن با دست‌های بالای سر، خودداری کنید زیرا فشار زیادی به شانه‌ها و گردن شما وارد می‌کند.

برای بلند شدن از رختخواب هم باید مثل بالا رفتن از پله بعد از عمل دیسک کمر، بااحتیاط عمل کرد. بهتر است “روش لاگ رول” را انجام دهید. درحالی‌که به پشت دراز کشیده‌اید، زانوهای خود را خم کرده و در کنار هم نگه دارید. به پهلو بچرخید و باسن و شانه‌های خود را در یک راستا نگه دارید و هم‌زمان بچرخانید تا ستون فقرات شما پیچ نخورد. با استفاده از بازوها، خود را به سمت بالا بلند کنید و پاهای خود را روی کناره تخت، خم کنید تا در حالت نشسته قرار بگیرید.

ما به شما توصیه می‌کنیم تا زمانی که به طور کامل بهبود نیافته‌اید رانندگی نکنید و از داروهای ضد درد مخدر استفاده نکنید زیرا داروهای ضد درد مخدر، زمان رفلکس شما را به تأخیر می‌اندازد. این معمولاً بین 2 تا 3 هفته پس از لامینکتومی، دیسککتومی و 4 تا 6 هفته پس از فیوژن کمر است.

۷. تغذیه پس از جراحی دیسک کمر

اگرچه توانایی بیمار برای ایجاد یک فیوژن کافی ستون فقرات بر اساس عوامل زیادی است، ولی تغذیه، یکی از مهم‌ترین آن‌هاست. برای اینکه استخوان به یک همجوشی جامد تبدیل شود، به پروتئین نیاز دارد. این همجوشی پروتئین را از ۲ منبع ممکن دریافت می‌کند: غذا و نوشیدنی، یا از تجزیه عضلات به بلوک‌های سازنده پروتئین.

اگر می‌خواهید هرچه سریع‌تر روند بهبودی را طی کنید تا برای انجام فعالیت‌های ساده مثل بلندکردن، راه‌رفتن یا بالا و پایین رفتن از پله بعد از عمل دیسک کمر، مشکلی نداشته باشید، باید فیوژن را با پروتئین کافی، به شکل غذا و نوشیدنی تأمین کنید.

 در غیر این صورت با ازبین‌رفتن پروتئین موردنیاز برای عملکرد عضلات، خستگی شما افزایش می‌یابد؛ بنابراین، باید در چند ماه اول پس از جراحی میزان پروتئین دریافتی خود را افزایش دهید.

 غذاهای غنی از پروتئین باید مورد تاکید قرار گیرند، از جمله: محصولات لبنی، ماهی، تخم‌مرغ، مرغ، بوقلمون و گوشت قرمز. البته فیوژن شفا به‌طورکلی نیاز به افزایش کالری نیز دارد، بنابراین همچنان باید یک رژیم غذایی متعادل داشته باشید.

ازآنجاکه اشتهای شما معمولاً برای مدتی پس از جراحی کاهش می‌یابد، مصرف ویتامین‌ها (که در غذا موجود است) نیز کاهش می‌یابد. ویتامین‌های مکمل، می‌توانند در تأمین عوامل موردنیاز برای بهبود فیوژن شما، مفید باشند. یک مولتی‌ویتامین حاوی آهن، علاوه بر تأمین آهن کافی برای بهبود فیوژن، می‌تواند به بازیابی آهن موردنیاز برای اصلاح کم‌خونی ناشی از خون ازدست‌رفته در طی عمل جراحی کمک کند.

۸. عادات بهداشتی پس از جراحی کمر

پرهیز از سیگار: هر شکلی از نیکوتین بر روند بهبودی پس از جراحی تأثیر می‌گذارد، زیرا نیکوتین، به‌عنوان مانع رشد استخوان لازم برای دستیابی به بهبودی کامل شناخته شده است.

از نوشیدن الکل زیاد خودداری کنید: ازآنجایی‌که الکل ممکن است با سایر داروها تداخل نامطلوب داشته باشد، زمانی که همراه با مواد مخدر و شل‌کننده‌های عضلانی مصرف شود، می‌تواند به میزان قابل‌توجهی آرام‌بخش را افزایش دهد.

از نشستن طولانی‌مدت خودداری کنید: اگرچه با نشستن بعد از جراحی، کمر آسیبی نمی‌بیند، اما در چند هفته اول، نشستن طولانی‌مدت معمولاً ناراحت‌کننده است و اگر افراد بلند شوند، حرکت کنند یا حتی با بالا رفتن از پله بعد از عمل دیسک کمر، وضعیت خود را تغییر دهند بهترین کار را انجام می‌دهند.

دستیابی به وزن سالم: اضافه‌وزن به معنای فشار بیش از حد بر ساختارهای تحمل‌کننده وزن، از جمله دیسک‌های کمر است؛ بنابراین رسیدن به وزن سالم و حفظ آن، در به‌حداقل‌رساندن بار روی ستون فقرات مؤثر است.

روش صحیح پایین یا بالا رفتن از پله بعد از عمل دیسک کمر

افرادی که جراحی انجام داده‌اند، عموماً برای بالارفتن از پله مشکل خاصی ندارند، البته باید احتیاط کنند و با گرفتن نرده‌های کنار پله به‌آرامی حرکت کنند تا بخشی از وزن بدن به نرده‌ها منتقل شده و فشار وزن روی مفاصل کمتر شود. اما زمانی که این افراد بخواهند با سرعت به سمت پایین حرکت کنند، می‌توانند ضربات سنگینی به مفاصل لگن و دیسک‌های کمری وارد سازند. توصیه می‌شود هنگام پایین آمدن از پله به‌آرامی و به‌صورت یک پله یک پله حرکت کنند.

منظور از یک پله یک پله حرکت کردن، یعنی با قراردادن پای راست ‌روی یک پله، پای چپ را نیز کنار پای راست قرار دهند و مکث کنند و دوباره برای پایین رفتن، به همین صورت، ابتدا پای راست را روی پله پایینی قرار داده و بعد پای چپ را کنار آن قرار دهند تا از ضربات شدید به مفاصل کاسته شود. البته از این روش برای بالا رفتن از پله بعد از عمل دیسک کمر هم باید استفاده کنند.

فواید پیاده‌ روی بعد از عمل دیسک کمر

پیاده‌ روی بعد از عمل دیسک کمر یکی از بهترین ورزش‌هایی است که می‌توانید انجام دهید. زیرا پیاده‌روی به بهبود جریان خون در سراسر بدن شما کمک می‌کند. به‌علاوه، باعث رساندن اکسیژن و مواد مغذی به عضلات و بافت‌های ستون فقرات در حین بهبودی می‌شود.

پیاده‌روی همچنین، به بهبود سلامت قلب و عروق شما کمک می‌کند و منجر به عملکرد درست قلب و ریه‌های شما، پس از جراحی کمر خواهد شد. پیاده‌ روی بعد از عمل دیسک کمر ، به‌عنوان یک تمرین عمودی، باعث می‌شود ستون فقرات شما به طور طبیعی در هنگام راه‌رفتن در موقعیت خوبی قرار بگیرد. تکرار این تمرین، می‌تواند به شما در بالا و پایین رفتن از پله پس از جراحیکمک بسیاری کند.

نحوه تقویت پا برای  بالا رفتن از پله بعد از عمل دیسک کمر

پیش‌تر گفتیم که برای بهبودی عضلات و بافت‌ها، کوچک‌ترین حرکات بعد از جراحی باید بااحتیاط و مراقبت انجام گیرد. قبل از انجام هرگونه حرکت یا فعالیتی، اعم از راه‌رفتن، خم شدن یا بالا یا پایین رفتن از پله پس از جراحی دیسک کمر، تقویت کردن پاها با انجام این دستورات، ضروری به نظر می‌رسد.

♦ بلندکردن مستقیم پا 

♦ به پشت دراز بکشید، یک پا را صاف و یک زانو را خم کنید. 

♦ برای تثبیت کمر، عضلات شکم را سفت کنید. 

♦ به‌آرامی پا را به طور مستقیم به سمت بالا در حدود ۶ تا ۱۲ اینچ بلند کنید و به مدت ۱ تا ۵ ثانیه نگه دارید. 

♦ ساق پا را به‌آرامی پایین بیاورید. 

♦ ۱۰ بار تکرار کنید. 

عوامل موثر در کند شدن روند بهبودی

هریک از عوامل زیر، می‌تواند روند بهبودی را با مشکل مواجه کرده و به تأخیر بیندازد:

• فعالیت بیش از حد، مانند بلندکردن وسایل سنگین، فشار دادن یا زیاد بالا و پایین رفتن از پله پس از جراحی، ممکن است با ایجاد خستگی، باعث آسیب مجدد یا افزایش درد شود که نیاز به درمان اضافی دارد.
• مراقبت نکردن از محل برش در طول دوره نقاهت اولیه و انجام فعالیت‌های محدود، مانند حمام کردن یا شناکردن، می‌تواند منجر به عفونت محل برش شود.
• کم‌تحرک ماندن و راه نرفتن کافی هم مانند زیاد بالا رفتن از پله بعد از عمل دیسک کمر، می‌تواند باعث ضعیف شدن بیشتر عضلات و طولانی شدن درد و سفتی بعد از جراحی شود. بی‌تحرکی بیش از حد ممکن است به مشکلات گوارشی، خواب و یا خلق‌وخوی کمک کند. بیشتر جراحان پیاده‌ روی بعد از عمل دیسک کمر را در چند روز اول پس از میکرودیسککتومی توصیه می‌کنند.
• عدم پایبندی به برنامه دارویی می‌تواند منجر به تسکین ناکافی درد، عوارض و تأخیر در بهبودی شود. در صورتی‌که داروی تجویز شده مؤثر نبود یا عوارض جانبی ایجاد کرد، از جراح بپرسید که آیا گزینه دیگری وجود دارد یا خیر. مهم است که جراح را در مورد تمام داروها و مکمل‌ها آگاه کنید.
• ابتلا به دیابت یا سایر بیماری‌های مزمن ممکن است باعث طولانی شدن دوره نقاهت شود. بعضی از تحقیقات نشان می‌دهد که ممکن است افراد مبتلا به دیابت بیشتر درگیر عوارض ناشی از این روش شوند.

سایر عوامل سلامتی مانند سوءتغذیه یا سلامت کلی ضعیف نیز ممکن است زمان بهبودی را کاهش دهند. تکنیک و روش جراحی میکرودیسککتومی کمری در سال‌های اخیر با دوره نقاهت کوتاه‌تر، درد کمتر و میزان موفقیت بالاتر به طور قابل‌توجهی بهبودیافته است.

 مراقبت از محل برش، کمر و حفظ سلامتی می‌تواند تأثیر قابل‌توجهی بر موفقیت کلی جراحی و سهولت در انجام فعالیت‌ها مثل راه‌رفتن یا بالا یا پایین رفتن از پله پس از جراحی دیسک کمر، داشته باشد.

عوارض احتمالی موثر در بالا رفتن از پله بعد از عمل دیسک کمر

آگاهی از عوارض احتمالی و درمان به‌موقع آن‌ها در صورت بروز، می‌تواند باعث بهبود روند درمان و تسریع در انجام فعالیت‌هایی مثل راه‌رفتن، ورزش‌کردن یا بالا و پایین رفتن از پله پس از جراحی شود. برخی از این عوارض عبارت‌اند از:

• عفونت: یکی از شایع‌ترین عوارض، عفونت محل ایجاد برش است. معمولاً با آنتی‌بیوتیک‌ها به‌راحتی قابل درمان است.
• لخته شدن خون: خطر ایجاد لخته خون پس از جراحی رفع فشار کمر، به‌ویژه در ساق پا وجود دارد. این به‌عنوان ترومبوز ورید عمقی (DVT) شناخته می‌شود.

 DVT می‌تواند با تورم و درد در پای شما ظاهر شود و در موارد نادر ممکن است باعث یک مشکل جدی به نام آمبولی ریه شود. اینجاست که تکه‌ای از لخته خون می‌شکند و یکی از رگ‌های خونی ریه را مسدود می‌کند.

• پارگی دورال: خطر پارگی سختی دندان، در طول انواع جراحی ستون فقرات، از جمله جراحی رفع فشار کمر وجود دارد.

کیسه بافتی ضد آب که طناب نخاعی و اعصاب نخاعی را می‌پوشاند، دورال نام دارد. اگر پارگی در زمان جراحی شناسایی و ترمیم نشود، می‌تواند منجر به نشت مایع مغزی نخاعی (CSF) پس از عمل و درنتیجه عدم توانایی از هر نوع حرکت اعم از بالا و پایین رفتن از پله پس از جراحی دیسککمر شود. البته عموماً، جراح از خطر پارگی سختی دندان آگاه خواهد بود و در صورت وقوع، پارگی را با بخیه می‌بندد.

• زخم‌های صورت و از دست‌دادن بینایی: همان‌طور که در طول جراحی رفع فشار کمر، به‌صورت رو به پایین قرار دارید، در حین انجام عمل، روی پیشانی و چانه خود قرار می‌گیرید.

 متخصص بیهوشی به طور مرتب بررسی می‌کند تا مطمئن شود که این مشکلی ایجاد نمی‌کند، اما بسیاری از افراد با صورت کمی پف‌کرده از خواب بیدار می‌شوند یا ممکن است زخم قرمز روی پیشانی یا چانه ایجاد شود که معمولاً بیشتر از چند روز طول نمی‌کشد.

• فلج و آسیب عصبی: برخی از بیمارانی که تحت عمل جراحی دیسک کمر قرار می‌گیرند، دچار بی‌حسی یا ضعف جدید در یک یا هر دو پا می‌شوند. فلج یک عارضه غیرمعمول ولی جدی است که می‌تواند در نتیجه جراحی رفع فشار کمر رخ دهد. دلیل بی‌حسی پا بعد از عمل دیسک کمر، می‌تواند شامل این موارد باشد:
• خونریزی داخل ستون فقرات (هماتوم نخاعی اکسترادورال)
• نشت مایع نخاعی (دوروتومی اتفاقی)
• آسیب تصادفی به رگ‌های خونی که طناب نخاعی را با خون تأمین می‌کنند.
• آسیب تصادفی به اعصاب هنگام جابه‌جایی آنها در طول جراحی

درد بعد از عمل دیسک کمر

اگرچه جراحی ستون فقرات در حدود ۲۰ سال گذشته، بسیار قابل‌اعتمادتر شده است، اما برخی از بیماران پس از جراحی رفع فشار کمری، برای فتق دیسک یا تنگی ستون فقرات، همچنان پادرد خواهند داشت و برای بالا و پایین رفتن از پله پس از جراحی با مشکل مواجه می‌شوند.

گاهی اوقات درد بعد از عمل دیسک کمر موقتی است زیرا ریشه یا ریشه‌های عصبی بهبود می‌یابند. اما این احتمال هم وجود دارد که روزها تا هفته‌ها طول بکشد. اگر درد بعد از ۳ ماه همچنان وجود داشته باشد، بعید است که به‌خودی‌خود بهبود یابد.

علت عود دیسک کمر بعد از عمل جراحی دقیقا چیست؟

علت عود دیسک کمر بعد از عمل جراحی ، می‌تواند ناشی از ضعیف شدن ستون فقرات، لغزش دیسک دیگر، تشکیل استخوان جدید یا رباط ضخیم شده باشد که به نخاع شما فشار وارد می‌کند و درنتیجه، ایستادن، راه‌رفتن و بالا رفتن از پله بعد از عمل دیسک کمر را ناممکن می‌کند.

 اسکار در اطراف اعصاب نیز گاهی اوقات پس از جراحی ایجاد می‌شود که می‌تواند با علائمی مشابه تحت‌فشار قراردادن عصب، همراه باشد.

در صورت عود علائم، معمولاً ابتدا درمان‌های غیر جراحی مانند فیزیوتراپی، مورد آزمایش قرار می‌گیرند، اما گاهی اوقات ممکن است نیاز به جراحی بیشتری باشد. عمل دیسک کمر برای بار دوم نسبت به جراحی بار اول، خطر عوارض بیشتری دارند.

متأسفانه، برای جای زخم در اطراف اعصاب هیچ درمان مؤثری وجود ندارد. بااین‌حال، می‌توانید با انجام ورزش‌های منظم طبق توصیه فیزیوتراپیست خود پس از جراحی، خطر ایجاد جای زخم را کاهش دهید.

سخن پایانی

پس از جراحی کمر، باید برای حفظ وضعیت مناسب در حالت خوابیده، نشسته و ایستاده تلاش کنید. کنترل وضعیتی ضروری است، زیرا کمر شما را در موقعیت بهینه نگه می‌دارد تا از دیسک‌ها و عضلات کمر در حال بهبودی، محافظت کند و به بهبودی روند درمان شما برای انجام فعالیت‌های ساده همچون راه‌رفتن، خم وراست شدن یا بالا رفتن از پله بعد از عمل دیسک کمر کمک کند.

 بیماران و مراقبان آنها باید درک عمیقی از بایدها و نبایدهای قبل و پس از جراحی داشته باشند تا دچار مشکل نشوند و با رعایت آن‌ها به نتیجه مطلوب دست یابند.

فرزاد مریخ بیات