انواع عمل رباط صلیبی | علل اهمیت عمل + جدول مزایا و معایب

یکی از مدرن‌ترین و موثرترین روش‌های عمل رباط صلیبی، به کمک لیزر صورت می‌گیرد. لیزردرمانی پارگی رباط صلیبی، تکنیکی پیشرفته و کم‌تهاجمی است که درصد بالایی در موفقیت‌آمیز بودن درمان نیز دارد. رباط صلیبی قدامی از عناصر کلیدی در برقراری پایداری و ثبات زانو است. این رباط از سطح داخلی کندیل خارجی استخوان سر تا به قسمت جلویی استخوان درشت‌نی امتداد دارد و این دو استخوان را به هم متصل می‌کند. ورزشکارانی که در حرفه خود مجاب به جهش و پرش و تغییر ناگهانی جهت هستند، بیشتر از سایر افراد در معرض خطر پارگی این رباط قرار دارند. اگر این رباط پاره شود، لیزردرمانی یکی از اولین گزینه‌های درمانی و ترمیم خواهد بود. این روش نسبت به سایر روش‌های جراحی و تهاجمی درد کمتری دارد و بدون نیاز به بیهوشی انجام می‌شود. همچنین زمان بهبودی آن نیز سریع‌تر است. علاوه بر این بیماران در معرض جای زخم کمتری قرار می‌گیرند.

در ادامه مراحل عمل رباط صلیبی قدامی به روش لیزری را توضیح می‌دهیم:

• آماده‌سازی فرد: قبل از لیزردرمانی رباط صلیبی قدامی، فرد باید چند جلسه فیزیوتراپی انجام دهد تا از خشکی مفصل جلوگیری شود
• استفاده از لیزر: لیزر در این روش برش‌های کوچکی در زانو ایجاد می‌کند. سپس با تاباندن امواج نور و مادون قرمز، منجر به ترمیم سلول‌های آسیب‌دیده می‌شود
• جایگزینی رباط: پس از ایجاد برش‌ها با استفاده از لیزر، وقت این است که تاندون یا رباط دیگری جایگزین رباط پاره و آسیب‌دیده شود. این گرافت جایگزین با استفاده از پیچ و مهره در محل مناسب در زانو قرار می‌گیرد
• بهبودی: دوره نقاهت لیزردرمانی رباط صلیبی، نسبت به جراحی‌های سنتی کمتر است و فرد می‌تواند با مراقبت‌های لازم، به‌زودی فعالیت‌های روزمره خود را آغاز کند

عمل جراحی باز رباط صلیبی قدامی، در صورت پارگی یا آسیب‌دیدگی‌های شدید، برای ترمیم رباط یا جایگزین کردن آن با رباط دیگری انجام می‌شود. معمولاً این عمل برای کسانی مناسب است که به پارگی کامل این رباط دچار شده‌اند که اغلب، ورزشکاران در معرض پارگی کامل آن قرار دارند. علاوه بر این، برخی از بیماران برای ناپایداری زانو به پزشک مراجعه می‌کنند و پزشک برای ثبات کامل زانو، عمل جراحی باز را توصیه می‌کند. همچنین در مواردی، پارگی رباط زانو به آسیب‌های مینیسک منجر می‌شود که با این روش جراحی قابل رفع است. این عمل در ادامه مراحل جراحی باز رباط صلیبی قدامی را به‌طور کامل توضیح می‌دهیم:

• بیهوشی: این عمل باید تحت بیهوشی عمومی یا بی‌حسی موضعی انجام شود.
• ایجاد برش: پزشک در این مرحله برش‌ بزرگی در اطراف زانو ایجاد می‌کند تا به بافت‌های زیرین و رباط پاره دسترسی داشته باشد. در بسیاری از مواقع لازم است که از ابزارهای پیشرفته جراحی دوربین آرتروسکوپی استفاده شود.
• جدا کردن رباط آسیب‌دیده: رباط پاره‌شده از طریق شکاف ایجادشده جدا می‌شود.
• جایگزینی بافت جدید: با استفاده از تاندون خود بیمار یا تاندون اهدایی (تاندون همسترینگ، تاندون چهارسر، کشکک زانو و…) بافتی جایگزین رباط آسیب‌دیده می‌شود. اغلب از اتوگرافت جایگزین برای جوانان و ورزشکاران استفاده می‌شود و آلوگرافت برای افراد بالا 45 سال مناسب است.
• تثبیت بافت جدید: گرافت جدید با پیچ و مهره در محل مناسب قرار داده می‌شود و سپس پزشک برش‌ها را بخیه می‌زند.
• روند بهبودی: بیمار باید چند ساعت بعد از جراحی تحت نظر پزشک باشد و معمولا همان روز مرخص می‌شود. دوره بهبودی 2 تا 6 ماه طول می‌کشد و شامل مراقبت‌هایی همچون فیزیوتراپی است تا عضلات تقویت شوند و دامنه حرکتی افزایش پیدا کند. همچنین ممکن است برای مدتی نیاز به استفاده از آتل باشد. علاوه بر این، داروهایی جهت تسکین درد و تورم بعد از جراحی تجویز می‌شود.

عمل رباط صلیبی خلفی مراحل مشابهی نسبت به عمل باز رباط صلیبی قدامی دارد. با این حال، تفاوت‌هایی در نحوه عملکرد و موقعیت آن‌ها در زانو است، که باعث می‌شود مراحل عمل جراحی ترمیم و جایگزینی آن‌ها با یکدیگر یکسان نباشند. این عمل معمولاً در مواردی که رباط کاملاً پاره شده و به آسیب‌دیدگی شدیدی دچار است، انجام می‌شود. به‌طور کلی، پزشکان زمانی جراحی‌های باز و بسته رباط را بهترین راه ممکن درمان می‌دانند، که درمان‌های غیرجراحی برای ترمیم رباط کارساز نبوده باشد. پارگی رباط صلیبی خلفی می‌تواند به ضعف‌ها و مشکلات دیگری همچون آسیب‌دیدکی مینسیک زانو منجر شود. بنابراین پزشک پیش از عمل رباط صلیبی خلفی به‌صورت باز، باید آسیب‌های دیگر را شناسایی کند. همچنین ممکن است پیش از جراحی به چندین جلسه فیزیوتراپی برای تقویت عضلات زانو نیاز باشد.

رباط صلیبی خلفی وظیفه محدود حرکت حرکات رو به عقب ساق پا و حفظ ثبات و پایداری زانو را برعهده دارد. با پارگی این رباط، راه چاره جراحی است و جراحی باز یکی از موثرترین روش برای تسکین علائم دردناک این مشکل مانند درد و تورم شدید می‌باشد. لازم به‌ذکر است که بهترین نتیجه از عمل زمانی حاصل می‌شود که در مراحل اولیه آسیب برای جراحی باز اقدام کنید؛ خصوصاً اگر ورزشکار هستید! مانند عمل باز دیگر رباط صلیبی، در این عمل نیز از اتوگرافت (تاندون همسترینگ و تاندون کشکک خود بیمار) یا از آلوگرافت (تاندون‌های اهدایی) استفاده می‌شود تا بتوان آن را جایگزین رباط پاره کرد. عمل بازسازی رباط PCL، معمولاً 45 دقیقه تا 2 ساعت، متناسب با میزان آسیب طول می‌کشد و معمولاً به بیهوشی عمومی نیاز دارد. در ادامه مراحل این عمل بار این رباط را کامل توضیح می‌دهیم:

• آماده‌سازی پیش از عمل: معاینه دقیق بیمار پیش از عمل برای پیش‌بینی هر اختلالی که ممکن است در روند جراحی پیش بیاید.
• ایجاد برش: معمولاً به برش‌ بزرگ در زانو نیاز است تا بتوان با ابزارهای جراحی به مفصل دسترسی داشت.
• جدا کردن رباط آسیب‌دیده از ساختار زانو: در این مرحله، پزشک می‌تواند به‌راحتی رباط پاره را بردارد.
• فرایند جایگزین: گرافت انتخاب‌شده متناسب با شرایط بیمار، در محل آسیب‌دیده قرار می‌گیرد و با استفاده از پیچ و مهره در جای خود فیکس و ماندگار می‌شود.
• بخیه: پس از جایگزین کردن گرافت، برش‌ها باید بسته شوند.
• بهبودی: ممکن است پس از عمل، بیمار در راه رفتن معمولی مشکل داشته باشد. بنابراین به برخی‌ها توصیه می‌شود که بعد از جراحی باز از عصا استفاده کنند. این ناتوانی در راه رفتن پس از 2 تا 3 روز به‌تدریج رفع خواهد شد. علاوه بر این، اغلب افراد بعد این عمل می‌توانند بعد از 6 هفته دویدن در خط مستقیم را آغاز کنند. برنامه توان‌بخشی بیماران بعد از این عمل ممکن است بین 6 تا 12 ماه طول بکشد.

روش باز و بسته جراحی رباط صلیبی هر دو مزایا و معایب خود را دارند و عملکرد آن‌ها نیز در نحوه ترمیم رباط صلیبی متفاوت است. در روش باز، پزشک برای دسترسی بیشتر به مفصل، یک برش بزرگ 20 تا 30 سانتی‌متری در زانو ایجاد می‌کند. به این دلیل، می‌توان تشخیص داد که روش باز برای درمان آسیب‌های شدید و زمانی که به بازسازی کامل رباط نیاز است، مناسب می‌باشد. این در حالی است که در روش بسته، جراح چند برش کوچک ایجاد می‌کند و با استفاده از دوربین کوچکی به‌دقت ساختار زانو را مشاهده می‌کند. این روش کم‌تهاجمی است و معمولاً بدون بیهوشی انجام می‌شود. مزایا و معایب این دو روش عبارتند از:

مزایای روش باز: دسترسی کامل و دقت بیشتر.

مزایای روش بسته: درد و خونریزی کم و دوره نقاهت کوتاه.

معایب روش باز: درد و خونریزی بیشتر و دوره نقاهت طولانی‌تر.

معایب روش بسته: دسترسی محدود به ساختار زانو و عدم امکان ترمیم برخی مشکلات و اختلالات.

برای این‌که عمل بهترین نتیجه را داشته باشد، باید بدن و روان خود را برای عمل آماده کنید و این آمادگی بایدها و نبایدهایی را می‌طلبد. برای مثال، اغلب پیش از عمل آزمایشاتی لازم است تا پزشک بتواند وضعیت عمومی و سلامت شما را ارزیابی کند و متناسب با این اطلاعات برای عمل اقدام کند. علاوه بر این، نکاتی وجود دارد که باید پیش از عمل به آن‌ها دقت داشته باشید. این نکات عبارتند از:

• متوقف کردن مصرف داروهای رقیق‌کننده خون: داروهایی مانند آسپرین و اغلب داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی، دارای خاصیت رقیق‌کنندگی خون هستند و مصرف آن‌ها برای جلوگیری از خونریزی حین عمل باید متوقف شود.
• تمرینات تقویتی و فیزیوتراپی: با حرکات ورزشی و تقویتی، می‌توانید پیش از عمل، دامنه حرکتی زانو را بهبود دهید. تمریناتی مانند صاف کردن زانو، منقبض کردن عضلات چهارسر ران و استفاده از دوچرخه ثابت پیش از عمل توصیه می‌شود.
• رژیم غذایی سالم و مقوی: مصرف مواد غذایی غنی از پروتئین، میوه‌ها و سبزیجات برای تقویت سیستم ایمنی پیش از عمل توصیه می‌شود. همچنین با نوشیدن آب کافی می‌توانید بدن خود را برای عمل آماده و هیدراته نگه دارید.
• رعایت توصیه‌های پزشک: برای مثال، پزشکان گوشزد می‌کنند که در روزهای پیش از عمل، برای ذخیره‌سازی انرژي استراحت کنند. همچنین از خوردن و آشامیدن زیاد پرهیز کنند.

درست است که در اغلب روش‌های جراحی، بیهوش خواهید بود؛ اما نکاتی است که باید توسط پرستاران و پزشکان حین عمل نیز رعایت شوند. برای مثال پزشک باید پای جراحی‌شده را بالاتر از سطح بدن قرار دهد تا از تورم جلوگیری شود. همچنین می‌توان از کمپرس سرد بر محل جراحی به کاهش درد کمک کرد. مسئولیت کنترل جریان خون نیز برعهده پرستاران است. پرستاران هر چند ساعت یک‌بار جریان خون را در محل مورد درمان بررسی می‌کنند تا از عوارض جلوگیری شود.

پس از جراحی، نکات مراقبتی در اولویت هستند. یکی از مهم‌ترین آن‌ها مراقبت از زخم از طریق پانسمان و رعایت بهداشت است. پزشک معمولاً چندین روز توصیه می‌کند که پانسمان روی زخم باقی بماند. همچنین در هنگام استحمام باید از خیس شدن زخم جلوگیری کنید. علاوه بر این، پس از جراحی، مفیدترین کاری که می‌توانید برای بهبودی سریع‌تر کنید، استراحت است. باید برای بهبودی و بازسازی بافت‌ها، فرصت کافی به بدن بدهید و در هفته اول، زانو را بالا نگه دارید و مطلقاً استراحت کنید. علاوه بر این، با استفاده از زانوبند یا بریس، می‌توانید از زانوی خود در هنگام بهبودی و ترمیم حمایت کنید.

عمل رباط صلیبی خلفی یا قدامی، می‌تواند به‌صورت باز یا بسته انجام شود. علاوه بر انتخاب بهترین روش عمل، در عمل این رباط، دوراهی دیگری وجود دارد: تاندون طبیعی (اتوگرافت) یا تاندون مصنوعی (آلوگرافت)؟ کدام بهتر است و کدام باعث می‌شود عمل موفقیت‌آمیزتر باشد؟ هر دو روش جایگزین، مزایا و معایب منحصربه‌فرد خود را دارد. تعداد افرادی که از اتوگرافت استفاده کرده‌اند نیز تفاوت چندانی با تعداد کسانی که از آلوگرافت استفاده کرده‌اند ندارد و اغلب این افراد از هر دو روش راضی هستند. در جدول زیر به‌طور کامل مزایا و معایب هر دو، یعنی تاندون طبیعی و تاندون مصنوعی، در نقش رباط صلیبی جایگزین را توضیح می‌دهیم و این دو را با یکدیگر مقایسه می‌کنیم.

عمل جراحی رباط صلیبی حداقل 45 دقیقه و یک‌ساعت طول می‌کشد و اگر اختلالاتی روند عمل را کند کنند، حداکثر 2 و نیم ساعت زمان خواهد برد. زمان جراحی به شرایط خاص فرد بستگی دارد. بنابراین نمی‌توان به‌طور دقیق پیش‌بینی کرد که عمل رباط صلیبی چقدر طول خواهد کشید؛ چرا که احتمال این وجود که برای برخی از افراد به اقداماتی نیاز باشد که سایر افراد به آن نیاز ندارند و می‌توانند زودتر از اتاق عمل خارج شوند. علاوه بر این، روش جراحی و میزان و پیچیدگی آسیب در مدت زمان جراحی تاثیرگذار هستند. همچنین وضعیت عمومی بیمار، میزان خونریزی و نیاز به مراقبت‌های اضافی در حین عمل؛ ممکن است باعث افزایش مدت زمان جراحی رباط صلیبی شوند.

برای این‌که بتوانیم به سول بهترین روش عمل جراحی رباط صلیبی چیست، پاسخ بدهیم، باید چندین عامل کلیدی را در نظر داشته باشیم. البته که در نهایت کسی که می‌تواند بهترین روش جراحی را تشخیص دهد، همواره پزشک است. با این حال، ما در این مقاله انواع رایج جراحی رباط صلیبی را معرفی کرده‌ایم و حالا با تشریح این عوامل، سعی می‌کنیم بهترین روش برای جراحی رباط صلیبی شما را ارزیابی کنیم. در ادامه عوامل موثر در انتخاب بهترین روش را کامل توضیح می‌دهیم:

• نوع و میزان آسیب: در موارد شدید، مانند پارگی کامل رباط صلیبی قدامی یا خلفی، پزشکان معمولاً بهترین روش را جراحی باز تشخیص می‌دهند. با این حال، لیزردرمانی نسبت به جراحی سنتی کم‌تهاجمی است؛ اما ممکن است برای برخی بیماران مناسب نباشد و برای ترمیم برخی آسیب‌های شدید کارساز نباشد. همچنین اگر آسیب جزئی باشد و به پارگی کامل منجر نشده باشد، پزشک سعی می‌کند با روش‌های غیرجراحی مانند فیزیوتراپی برای ترمیم تلاش کند.
• آگاهی از روند هر نوع عمل: آرتروسکوپی که از روش‌های کم‌تهاجمی عمل رباط صلیبی است، با استفاده از دوربین کوچک برای مشاهده مفصل انجام می‌شود. معمولاً این تکنیک جراحی را بهترین روش برای درمان پارگی رباط صلیبی قدامی می‌دانند؛ چرا که عوارض کمتری دارد و بهبودی سریع‌تر است. تکنیک‌های جدید نیز مانند استفاده از تاندون همسترینگ، می‌تواند درد بعد از عمل را کاهش دهد.
• آگاهی از عوارض، میزان موفقیت و مدت زمان بهبودی: برخی از روش‌ها ارزان‌تر هستند و عوارض جانبی کمتری دارند؛ با این حال؛ برای ترمیم پارگی کامل رباط مناسب نیستند. همچنین برخی از روش‌ها عوارض کمتری دارند؛ اما ممکن است در سال‌ها بعد به مشکلاتی در حرکت منجر شود.
• وضعیت جسمانی بیمار: سن، سطح فعالیت بدنی و سلامت کلی بیمار در تشخیص بهترین روش جراحی نقش بسیار مهمی دارد. پزشک نمی‌تواند بدون بررسی کردن این عوامل، برای عمل اقدام کند.
• مشاوره با پزشک: با مشورت با یک متخصص، از وضعیت رباط زانوی خود آگاهی پیدا می‌کند. پزشکان نیز با شفافیت شما را در جریان روند جراحی قرار می‌دهند و شما را در انتخاب بهترین روش کمک می‌کنند.

تکنیک SLS یکی از جدیدترین روش‌های عمل جراحی رباط صلیبی است. در این روش برای تثبیت تاندون جایگزین نیازی به پیچ و مهره نیست. در این روش به‌جای استفاده از دو تاندون، از یک تاندون همسترینگ استفاده می‌شود و به کاهش درد بعد از عمل، توان‌بخشی سریع‌تر، کاهش عوارض و … منجر می‌شود. علاوه بر این روش، ورش Double-Bundle نیز یکی دیگر از روش‌های جدید و موثر است که در آن از بخشی از رباط آسیب‌دیده به‌عنوان بخشی از روند ترمیم استفاده می‌شود. البته این عمل زمان بهبودی بسیار طولانی‌تری دارد و به همین دلیل از محبوبیت زیادی برخوردار نیست. 

نمی‌توان مبلغی دقیقی برای این عمل مشخص کرد؛ چرا که عوامل مختلفی در افزایش یا کاهش هزینه عمل نقش دارند. با این حال، می‌توان به‌‌طور تقریبی گفت که هزینه این عمل در سال 1403، بین 7 تا 13 میلیون تومان متغیر است.

برای مثال، هزینه عمل به‌ویژه به نوع آسیب‌دیدگی بستگی دارد. شدت آسیب‌دیدگی و نوع پارگی (کامل یا جزئی) باعث شده است که هزینه عمل هر فرد یکسان نباشد. بدیهی است که هر آسیب بیشتر باشد، به اقدامات و مداخلات بیشتری نیاز است و هزینه بیشتری را نیز می‌طلبد. علاوه بر این، نوع جراحی، باز یا بسته، لیزردرمانی و … هزینه‌های متفاوتی دارند. معمولاً در اغلب کلینیک‌ها، روش جراحی هر چه پیشرفته‌تر و به‌روزتر باشد، هزینه آن نیز بیشتر خواهد شد. محل انجام عمل را نیز نباید فراموش کنیم. هزینه‌های این عمل در هر شهر و در هر بیمارستان یا کلینیکی متفاوت است. برای مثال، بیمارستان‌های خصوصی به‌دلیل تجهیزات پیشرفته‌تر و خدمات انحصاری، هزینه بیشتری را نسبت به بیمارستان‌های دولتی دریافت می‌کنند. تخصص پزشک، خدمات بیمه و مدت زمان بستری بودن در بیمارستان نیز در هزینه عمل تاثیر می‌گذارند که باید به آن‌‌ها توجه داشته باشید. 

در دو روز ابتدایی بعد از عمل، همچنان باید از پانسمان استفاده کنید و این پانسمان نیز نباید خیس شود. بنابراین پزشکان غالباً توصیه می‌کنند که از دوش گرفتن خودداری کنید و صرفاً با اسفنج به شست‌وشوی خود بپردازید. پس از دو روز، پزشکان احتمالاً اجازه دوش گرفتن را صادر خواهند کرد. با این حال، باید اطمینان داشته باشید که زخم و پانسمان خشک باقی بمانند. استفاده از پوشش‌های پلاستیکی برای محافظت از زخم در هنگام دوش گرفتن توصیه می‌شود. در هر حال، پزشک شما بهتر از هر کسی می‌تواند در دوران بعد از عمل شما را راهنمایی کند.

برخی از بیماران بعد از جراحی رباط صلیبی به خون‌مردگی در ناحیه زانو دچار شدند که اغلب با تورم، کبودی و درد همراه است. علل این اتفاق، خونریزی حین جراحی است که می‌تواند نشانه‌ای از آسیب‌دیدگی عروق خونی باشد. این خونریزی نیز تجمع می‌یابد و منجر به کبودی می‌شود. علاوه بر این، با تجمع مایعات بدن در بافت زانو، که ناشی از التهاب است، می‌تواند باعث تورم و کبودی شود که خون‌مردگی را نیز در پی دارند. با استراحت کردن و بالا نگه داشتن پا، شروع به حرکت دادن پا بلافاصله بعد از عمل و مصرف داروهای رقیق‌کننده خون، می‌توان از تشکیل لخته‌های خونی جلوگیری کرد. بعد از عمل حتماً با پزشک خود در ارتباط باشید. و در این باره از او مشورت بخواهید. 

عمل رباط صلیبی عمل پیچیده‌ای محسوب می‌شود؛ اما خطرناک نیست. با این حال، می‌تواند مانند هر درمان جراحی یا غیرجراحی دیگر عوارضی داشته باشد که با اقدامات لازم قابل رفع هستند. در ادامه به برخی از خطرات احتمالی که بیماران بعد از عمل با آن‌ها درگیر می‌شوند اشاره می‌کنیم:

• عفونت: عفونت از عوارض نادر این عمل است؛ با این حال در صورت رخ دادن می‌توان جدی باشد. چرا که بافت پیوندی رباط خونرسانی کافی ندارد و نمی‌تواند به‌راحتی عفونت را درمان کند.
• درد مزمن: بسیاری از افراد بعد از این عمل، درد مزمن را مخصوصاً در اطراف استخوان کاسه زانو احساس می‌کنند.
• خونریزی و لخته شدن خون: خونریزی در محل برش شایع است و لخته‌های خونی نیز محتمل هستند. باید با اقدامات مناسب از انتقال لخته‌های خونی به سایر قسمت‌های بدن جلوگیری کرد.
• بی‌ثباتی زانو: ناشی از خطاهای جراحی یا آسیب‌های دیگر، ممکن است افراد بعد از عمل احساس بی‌ثباتی زانو داشته باشند. در این موارد گاهی نیاز به جراحی مجدد است.
• سفتی مفصل یا آرتروفیبروز: این وضعیت می‌تواند به محدودیت حرکتی منجر شود و نیازمند درمان‌های مکمل است.
• آسیب‌دیدگی اعصاب یا عروق: احتمال آسیب‌دیدگی اعصاب و عروق حین عمل وجود دارد که می‌تواند عوارض جدی ایجاد کند. در این صورت باید برای جلوگیری از تشدید عوارض به پزشک مراجعه کنید.

عمل رباط صلیبی در مواقعی انجام می‌شود که این رباط حیاتی و مهم به آسیب‌دیدگی‌های شدید مانند پارگی جزئی و پارگی کامل دچار شده باشد. جراحی رباط صلیبی قدامی با جراحی رباط صلیبی خلفی، به‌دلیل تفاوت در موقعیت آن‌ها در زانو و تفاوت در عملکرد آن‌ها، با یکدیگر تفاوت دارند. عمل‌های لیزردرمانی، عمل باز و عمل بسته از روش‌های رایج درمان آسیب‌دیدگی‌های شدید رباط صلیبی هستند. برخی از این عمل‌ها نسبت به دیگری مزایایی دارند که باعث می‌شوند برای برخی از افراد با شرایط خاص مناسب باشند. این عمل‌ها، برای نتیجه‌بخشی باید به‌صورت اصولی و با دقت انجام شود؛ چرا که بسیار پیچیده است و احتمال خطای جراحی فراوان است.

به همین دلیل ما در کلینیک دکتر میر کنار شما هستیم تا ورزشکاران و افرادی که دچار آسیب‌دیدگی رباط صلیبی شده‌اند بتوانند با اطمینان از بازگشت به فعالیت‌های گذشته خود، برای جراحی به پزشکان باتجربه ما مراجعه کنند. می‌توانید همین الان با برقراری تماس با ما، یک رزرو نوبت برای جلسه مشورت با پزشک رزرو کنید تا بهترین درمان برای شما انتخاب شود.